In de pauze ging Zoë naast me zitten. Ze begon weer over mijn goeie smoezen te praten toen ik haar onderbrak, hallo elke keer dat ik zo'n " goeie smoes had verteld " was dat allemaal echt waar. Ze luisterden niet eens en ging gewoon veder over mijn " smoezen " toen een kwartier later de bel ging was ze nog lang niet uitgepraat over hoe geniaal ik wel niet was. ( ik had nooit verwacht dat een les mij zou redden )
