Hi po! Ito na po yung chap two.
Ito po yung pagbabalik tanaw po ni Joshua sa nakaraan!
Sana po magustuhan niyo!
Please po!
Vote and comment po!
Dedicate ko po ang chap. Na ito sa friend ko na wàlang sawang sumusuporta sa akin, siya po ang number one fan ko, believer, follower, supporter, reader, critic, ano pa ba? Basta po mabuti syang friend!
Sàlamat friend sa wàlang sawang pagbabsa ng mga draft ko sa notes ko!!!!
God bless!
Sana po magustuhan ninyo ang bahaging ito.
***143***
Third person P.O.V.
***143***
Ala ala
***143***
Josh... Josh... Josh...
Sunud sunod na tawag ng pitong taong gulang na batang lalake na umagaw sa atensyon ng batang si Joshua na kasalukuyang nagbababa sa ilalim ng napakalaking punong kahit na matatagpuan sa likuran ng school building.
Humihingal na lumapit ang batang lalake na triple ang laki ng katawan sa katawan ng patpating si Joshua.
Makatingin lamang si Joshua rito at maghihintay sa kung ano man ang sasabihin nito sa kanya.
Kanina pa kita hinahanap, andito ka lang pala!
Wika ng bata na naupo sa tabi ni Joshua na titig na titig lamang dito.
Ano ngà palang ginagawa mo dito?
Tanong ng bata na napatingin sa librong binabasa ni Joshua.
Ano yang binabasa mo?
Sumunod na tanong nito.
Ngunit, nanatiling tikom ang mga labi ni Joshua na muling itinuon ang pansin sa pintong binabasa.
Bakit ba ang suplado mo?
Mayamaya ay apela ng bata.
Nagpakawala ng magulang hunting hininga si Joshua, itiniklop nito ang pahinang binabasa saka isinara ang aklat at tumayo sa pagkakaupo.
Saan ka pupuntan?
Kunot noong tanong ng bata na napatayo natin mula sa pagkakaupo.
Sa malayo.
Wàlang kagana habang sagot ni Joshua.
Saang malayo?
Doon sa Hindi mo ako masusundan.
Inis na wika ni Joshua.
