-1-
เหตุการณ์ในเนื้อเรื่องรวมไปถึงอาการของผู้ป่วยเป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นไม่มีมูลความจริงใดๆทั้งสิ้น
กลัว..
"ตกลงคุณหมอตกลงหรือเปล่าครับ "
ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำที่กำลังยืนถือเอกสารพร่ำขอร้องชายในชุดเสื้อกาวน์สีขาวสว่างด้วยน้ำเสียงเว้าวอนคุณหมอถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วหันหลังไปมองผู้ขอร้องอย่างลำบากใจฮันบินรู้สึกว่าตนเองพึ่งจะเข้ามาเป็นจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลได้ไม่นานพอจะให้ออกไปทำงานข้างนอกก็อดคิดหนักไม่ได้
" ผมยังไม่แน่ใจ "
คุณหมอเลิกยืนมองภายนอกหน้าต่างแล้วกลับมานั่งเก้าอี้ทำงานของตนยอมคุยกับอีกฝ่ายๆดีพอฮันบินพูดแบบนั้นออกไปชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็หน้าเสียทำอะไรไม่ถูก ทำให้คุณหมอหนุ่มยิ่งรู้สึกกดดันเมื่อเห็นท่าทางสีหน้าที่ผิดหวังของอีกฝ่าย
" ผมก็ไม่มีสิทธิ์ไปตื้อคุณหมอหรอกครับแต่ถ้าคุณหมอ ยอมเข้าร่วมโครงการ phobia house สักปีสองปีสิ่งที่ได้ไม่ใช่แค่ประสบการณ์อย่างเดียวแต่เป็นชื่อเสียงในบรรดาผู้มีอิทธิพลในประเทศ..."
ชายหนุ่มเว้นวรรคแล้วหันมองไปที่ประตูเพื่อดูคนภายนอกห้องว่ามีใครแอบฟังหรือไม่แล้วจึงพูดต่อ
" โครงการนี้มีเพื่อผู้มีอิทธิพลหรือมีชื่อเสียงที่ต้องการปกปิดโรคร้ายในตัวของตนเอาไว้ไม่ให้สังคมทราบดังนั้นเราจึงต้องการหมอที่มีชื่อและมั่นใจว่าจะเก็บความลับไว้ได้อย่างคุณไงครับ "
ฮันบินเริ่มรู้สึกถึงความท้าทายบางอย่างออกมาจากเรื่องราวที่อีกฝ่ายเล่าในตอนแรกที่เขาได้ยินชื่อโครงการแต่ยังไม่ได้ฟังรายละเอียด เขาคิดว่ามันเป็นแค่การย้ายที่ทำงานใหม่เสียอีกพอได้ฟังมันกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ ในเมื่อมนุษย์ย่อมมีความทะเยอทะยานเขาเองก็มีและต้องการมันเช่นกัน.. แต่ยังพอมีเรื่องที่สงสัยอยู่เล็กน้อยฮันบินจึงถามออกไปทันที
YOU ARE READING
PHOBIA HOUSE (doubleB & junhwan)
Fanfiction"ฮันบิน" จิตแพทย์ที่สถานบำบัดทางจิต phobia house กับเคสล่าสุดที่ต้องทำ ..รักษาพระเอกหนังเรทอาร์ชื่อดัง "คิมจีวอน"