PH(1)

553 1 0
                                    


-1-

เหตุการณ์ในเนื้อเรื่องรวมไปถึงอาการของผู้ป่วยเป็นแค่เรื่องที่แต่งขึ้นไม่มีมูลความจริงใดๆทั้งสิ้น

กลัว..

    "ตกลงคุณหมอตกลงหรือเปล่าครับ "

           ชายหนุ่มในชุดสูทสีดำที่กำลังยืนถือเอกสารพร่ำขอร้องชายในชุดเสื้อกาวน์สีขาวสว่างด้วยน้ำเสียงเว้าวอนคุณหมอถอนหายใจออกมาหนักๆแล้วหันหลังไปมองผู้ขอร้องอย่างลำบากใจฮันบินรู้สึกว่าตนเองพึ่งจะเข้ามาเป็นจิตแพทย์ที่โรงพยาบาลได้ไม่นานพอจะให้ออกไปทำงานข้างนอกก็อดคิดหนักไม่ได้

  


      " ผมยังไม่แน่ใจ "

          คุณหมอเลิกยืนมองภายนอกหน้าต่างแล้วกลับมานั่งเก้าอี้ทำงานของตนยอมคุยกับอีกฝ่ายๆดีพอฮันบินพูดแบบนั้นออกไปชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงข้ามก็หน้าเสียทำอะไรไม่ถูก ทำให้คุณหมอหนุ่มยิ่งรู้สึกกดดันเมื่อเห็นท่าทางสีหน้าที่ผิดหวังของอีกฝ่าย

  


    " ผมก็ไม่มีสิทธิ์ไปตื้อคุณหมอหรอกครับแต่ถ้าคุณหมอ ยอมเข้าร่วมโครงการ phobia house สักปีสองปีสิ่งที่ได้ไม่ใช่แค่ประสบการณ์อย่างเดียวแต่เป็นชื่อเสียงในบรรดาผู้มีอิทธิพลในประเทศ..."

        ชายหนุ่มเว้นวรรคแล้วหันมองไปที่ประตูเพื่อดูคนภายนอกห้องว่ามีใครแอบฟังหรือไม่แล้วจึงพูดต่อ

" โครงการนี้มีเพื่อผู้มีอิทธิพลหรือมีชื่อเสียงที่ต้องการปกปิดโรคร้ายในตัวของตนเอาไว้ไม่ให้สังคมทราบดังนั้นเราจึงต้องการหมอที่มีชื่อและมั่นใจว่าจะเก็บความลับไว้ได้อย่างคุณไงครับ "

      

  

        ฮันบินเริ่มรู้สึกถึงความท้าทายบางอย่างออกมาจากเรื่องราวที่อีกฝ่ายเล่าในตอนแรกที่เขาได้ยินชื่อโครงการแต่ยังไม่ได้ฟังรายละเอียด เขาคิดว่ามันเป็นแค่การย้ายที่ทำงานใหม่เสียอีกพอได้ฟังมันกลับจากหน้ามือเป็นหลังมือ ในเมื่อมนุษย์ย่อมมีความทะเยอทะยานเขาเองก็มีและต้องการมันเช่นกัน.. แต่ยังพอมีเรื่องที่สงสัยอยู่เล็กน้อยฮันบินจึงถามออกไปทันที

PHOBIA HOUSE (doubleB & junhwan)Where stories live. Discover now