Lisenin kapisi sonuna kadar açık önünde hocalar ellerinde çaylar dillerde sohbet bekleşiyorlardı. Öğrenciler metrodan dolmuştan iner koşar gelirdi derslere isteksizce ama mecbur. Sınıfımı bulmak için girdim okula. O kapının önündeki soğuk ve yumuşak esen rüzgar çarpmıştı yüzüme, kalbim çıkıcak adeta yerinden yığılıcam sanki burada . Sınıfımı dört gözle arıyordum . Merdivenleri çıkmaktan yorulmuşrum adeta,yeni yüzler görüyordum ,tanımadık onlarca insan. Sınıfa girdim ve boş bir yere oturdum. Sosyal bir kişiliğe sahiptim ve bu özelliğimi çok geçmeden gösterdim. Yanımdaki kıza adını sordum , nerede oturduğunu o da cevapladı . Büyük sınıflardan bizim sınıfımazan gelen abiler ve ablalar bizleri kınadılar. Neymiş efensim 9 lar böylemi olur , herkes sua pus konuşan yokmuş . Allah allah size mi sorucaktık ne yapacağımızı. Hocaların bir kısmıyla tanışmış ve gerekli malzemeleri öğrenmiştik. Günün bitişini belirten zil çaldı ve herkes evine gitti. Bende öule. Eve gelince kuzenim Mert abim benim lisemdeki ilk günümü sordu ve herşeyi anlattım. İlk günün heyecanını unutamam artık... hikayemin devamı çok yakında gelicek. Hikayem hakkında ki yorumlarınızı lütfen bertiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAŞLANGIÇ
أدب نسائيKader , dertler,sevgi,aşk ... hepsinin bir başlangıcı vardır.Bakalım bizim hikayemizdeki başlangıç nasıl başlıyor...
