•Chapter Two (Ninia Jade Chams)

16 1 0
                                    

Nj Chams povs

"Nj, don't forget you still have photo shoot on Monday!" Sigaw  ng manager ko na si Dan,
Dan lee is 30 years old single she is pretty and very sophisticated person, pamangkin siya nang may Ari nang Campany nang pinapasukan ko, I waved at her papalis na ang  kotse Nya, sumakay na din ako ng van bigla akong nakaramdam ng pagud, humiga na Lang ako! Katatapos Lang nang photo shoot  namin dito sa Baguio  malayolayo din ang byahe ko pauwi ng tagaytay.. I have 3 weeks free time at susulitin ko na yun.

Ganito ang naging buhay ko, sa bawat ngiti ko sa camera, naitatago  nito ang lungkot at pagod,marami ng nangyari sa buhay ko, na dating ako Lang ang nangunguha ng larawan para sa sarili ko ngayon marami na ang kumukuha nun saken,

"Maam gising na po!" Napadilat ako ng mata nag marinig ko ang boses  ng driver ko madilim na tinignan ko ang apple watch ko 11:40 na pla ng gabi, bumaba si manong beng upang pagbuksan ako ng pinto,lumabas na din ako.
"Salamat mang beng, ah bukas na ho natin ibaba ang gamit natin, maari na ho kayong magpahinga!"
"Sige po maam,"

Pumasok na ako sa bahay mukang tulog na silang lahat. Pagkasara ko ng pinto pinuntahan ko muna ang kwarto ni mama, she is sleeping soundly, I kiss her forehead. At dumiretso na ako sa kwarto ko. Feeling ko hindi rin ako nakatulog sa byahe kanina mas masarap parin talaga ang matulog sa mas kumportableng higaan!

"Wag mo akong sasaktan! Binigay ko na man ang Lahat sayo ahh! Hindi pa ba sapat saiyo yun!"
"Maam huminahon po kayo"
"Maam thats mang Ben, he's not going to hurt you!"
"Sasaktan,niya ako." 

Napabagon ako bigla sa ingay na nanggagaling sa labas,
Nagmadali ako sa pagbaba ng hagdan kahit naka robe Lang ako, nakita ko ang nurse ni mama na pilit niyang inaalis sa sulok ng halaman, si mang Ben na man  Hindi alam Kung ano ang Gagawin.  Tinignan ko si mama magulo ang buhok, may Kanin kanin pa at dumakot siya ng lupa At binato Kay mang Ben Kaya lahat kami nagulat,
"Ano pa hinihintay nyo! Kuhanin nyo na ang mama at ipasok sa loob!" Bigla silang nagulat nang nakita ako.Nag madali na man silang kuhanin si
mama,
"Ayaw ko! Nasan si nathan, andun na man Ba sa kab-" nagpupumiglas na sigaw ni mama
"Sabi na kasing wag nyo siyang inilalabas dito! Dalawa dalawa kayo nag babantay sa kanya!hindi nyo magawang mabuti!"

Hindi na man ako masungit, ganun Lang Siguro pag bangong gising lalo na kulang pa sa tulog,
Nakayuko Lang ang dalawang nurse
"Pasensya na po maam,hindi na po mauulit" sabi ni Abby

Hindi ko sila pinansin. Nadala na Nila ang mama sa loob ng bahay, hinarap ko naman si mang Ben,
"Pasensya na po Maam, Hindi ko po agad nakita ang mama nyo, Kaya Hindi ako nakapagtago agad,"

Tumawa ako ng Mahina, pero pilit!
"No I'll be the one to say sorry mang Ben, sorry po, paki baba na Lang ang gamit ko, at mag kita na Lang po tayo ng lunes para po makadalaw ka na man sa family mo!"
Nasa achenda kami Kaya malayo rin kami sa kabihasnan, at kunti Lang nakakaalam nang bahay ko.

"Oo nga ho!"
"Sige ho, pinakain na po Ba kayo sa loob?"
"Oo Maam," nakingiting sagot niya
"Pagka baba nyo ho ng gamit ko, kahit dalin niyo na yung van, para mailibot nyo na man ang familya nyo!"
"Naku maraming salamat ko talaga,Napa buti nyo ho!"
Ngumiti Lang ako at pumasok na sa bahay, na abutan ko na man na nakatulala Lang si mama sa. Pag kain sa harap niya, pinipilit siya nang mga nurse upang kumain na, malinis na ang ayos pati mukha dahil bangong ligo.

Hindi ko sila pinansin at Dali dali akong pumasok sa kwarto ko upang maligo, pag kaligo, bumaba ako ulit upang kumain,

"Oh Bakit hindi nyo pa napakain ang mama" tanong ko
Lumingon na man silang lahat saken,

"Ikaw! Ang kabit  nang asawa ko walahiy-" natapon  ang pag kain sa sala dahil binungo Lang ito ni mama, nagmadaling sugurin ako.maagap na man siyang napigilan ng kanyang mga nurses
"Bitawan nyo ako! Kakalbuhin ko yang baba-"
"Mama!" Sigaw ko natigilan na man siya
"An...anak.. Anak. Oo pala Anak, namin ni Nathan.!"Lumuluhang sabi niya, lumapit ako at sinenyas ang dalawA na bitawan ang mama,
"Ma,ako po to si ninia, nag iisang princess nyo!"
"Princess, Oo ikaw nga si princess ko," hinila niya ako upang umupo, at sinuklay niya ang basa kong buhok gamit ang kanyang mga daliri,
Tuwing umuwi ako laging ganito ang exsena na Ming mag Ina, Lagi na Lang ako nagpapakilala na ako ang anak niya,
Naramdaman ko na tumigil siya sa kanyang ginagwa, bigla kasing tumunog ang telepono, lalapitan na sana ni karren ang isa sa nurse ng biglang hinalbot ni mama, Hindi ko alam Kung Bakit siya napunta  doon ng ganung kabilis at tipong may ngiti sa kanyang Labi,
"Hahahaha sabi ko na hindi ako matitiis ni nathan. Mahal ako noon! Hahahahaah! Ako Lang mahal nun! Hahahahahhahahah" umiling Lang ako sa inasal nang mama, marahil ay sanay na ako.
"Hello nathan ikaw Ba yan!"  Inipit pa ni mama ang Ilan sa buhok niya na natabing sakanyang mukha na waring nagpapaganda, kala mo na man nakikita  siya ng kausap niya,
Humagikgik pa siya na parang kinikilig, marahil wala na ang caller dahil nabunot sa saksakan ang telepono,

"Uuwi kana Ba nathan, gusto mo ipagluto kita? Pinakain ka Ba ng kabit mo huh!"  NAsa pag aalala ang boses ni mama, siguro kung may camera at  may director at Mga staff, na nakapaligid.para kang nakakapanood ng live na drama serye! At ma aawardan ang mama nang best actress! Sana ganun na nga Lang sana arte Lang ang Lahat nang Ito!

Yung mga sinasabi ni mama araw araw ay pareparehas Lang, Ito yung mga Lagi niyang ginagwa noong hindi pa siya baliw, mahirap tanggapin na ang nanay mo ay isang baliw, pero kailangan Mong tanggapin ang katotohanan.my mom si having a nervous breakdown

Iniwan ko sila, dahil naramdaman ko ang gutom,

"Manang!" Sigaw ko at umupo na sa may uponan  sa harap ng lamesa may nakatakip na mga pag kain, tinanggal ko ang cover,
"Manang!" Sigaw ko ulit nagmadaling pumasok si manang na may bula pa ang kamay siguro naglalaba ito,
Bigla akong naawa  dahil mukha na siyang pagod madami  na naman siguro ang kanyang nilalabhan,

"Maam ano po yun may kailangan Ba kayo?" Tanong niya
"Ah, wag na manang,kasi kala ko wala ka, kumain kana Ba?" Sanay na sila saken Lagi ko na man sila tinatanong kung kumain na sila oh Hindi pa

"Naku! Wag nyo na Lang po ako alalahanin kakain po ako lunge gusto ko, mamaya na Lang ho ako,madami psa akong ginagwA eh"

Tumango na Lang ako, gusto ko sana ipainit niya ang ulam, Di bale kainin ko na Lang, na gutom na din ako, matagal pa Kung hihintayin kong uminit,

"Ah Oo pala Maam, gusto nyo Imicrowave muna natin ang ula-"
"Hindi na ho, ok Lang ipag patuloy nyo na lang ang ginagwA nyo, nang matapos na kayo,at yung mga labahin ko po na ibinaba ni mang Ben kinuha  nyo na ho Ba?"

"Ah opo. Sige ho,"
Nag simula na din ako kumain,
Nang patapos na ako pumasok ulit si manang,
"Naku maam NJ ako na nyan," binitiwan  ko na man ang hawak kong plato ililigpit ko na kasi sana,

"Saan ho pala si kuya?" Wala kasi yung sasakyan Nya, salabas nang mapansin ko.

"Naku yang kuya mo, lagi na Lang umuuwi ng lasing, pag wala ka na man, bihira siyang umuwi, siguro Hindi niya alam na umuwi ka Kaya hanggang ngayon wala pa siya!"

"Ah ganun po Ba," wala ako kasi maisip na sasabihin dahil, Hindi ko din alam ang gagawin ko Kay kuya,
Sa situations namin ngayon parang ako ang mas matanda, ako ang umiintindi at laging nagpaparaya! At higit sa lahat ako ang tumatayong magulang ng dalawa kong kapatid.
"Maam telepono po," biglang pumasok si Abby, nasa pag aalangan ang kanyang itshura, nag taka ako kasi wala na man nakakaalam ng telephone number namin
"Who is in the line?"
"Pulis station daw po Maam!"
Pulis mag aano na man ang pulis dito,
"Ahh sige punta na ako,"
Nag lakad na ako para sagotin Kung sino man ang tumatawag!

"Hello" sabi ko ng makuha ko ang telepono
>Good morning po, is this Ms Neriza Chams,?" Talking about may mother.
"MRS Chams?" Inulit ko, ngumiti ako nang pilit!
>ai sorry po, Mrs neriza Chams?
"Ah no this is Ninia her daughter, what can I do for you?"
>Oh sa police station ho ito, gusto Lang po namin kayong maimbitahan dito sa presinto?" I narrowed my eyes
"Wait may I know why?"
"Kasi po yung kapatid nyo nandito po sa presinto kagabi pa ho," nagulat ako sa nalaman ko.ano na man Kaya ang gulong ipinasok ni kuya! Dumadagdag na man siya sa problema
"I'll be there in a few minutes," Hindi ko na nahintay Kung ano man ang nais pa niyang  sabihin, nag madali akong pumunta sa kwarto upang mag bihis. Nag disguise upang hindi Nila ako mapansin, I put eye glasses on me and I'm waring a long skirt and losses tshirt, nag pabalot na din ako ng pag kain siguradong matatagalan na man si kuya sa loob ng presinto!
Hrrrrrrr! Sakit niya sa ulo!

Me and Ms. Hard to GetTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon