For All of My Life

Chapter 2

Naging magkaibigan talaga kami ni Martin. Ang turingan namin sa isa't-isa ay bestfriend na.

Meron naman siyang mga barkada galing sa ibang school at ipinakilala niya ako. mababait naman sila.

Sa dating school parin sila pumapasok, yung school ni Martin dati. 

Sabi ni Christian na barkada ni Martin na once in a blue moon lang daw nagyayayang lumabas at gumala.

Sa nagtagal ay mas nakilala ko nang mabuti si Martin. Ang bait niya, caring, gentleman, sweet at mapagmahal.

Minsan nga tinatanong ko sa sarili ko kung bakit ako ang napili niyang lapitan nuon sa bench na maging kaibigan at meron namang mga bagong lalaki na transferee.

Lumalabas naman kami ni Martin kapag hindi hectic ang schedule namin.

Minsan nga sinusundo niya ako galing sa shop na pinagtratrabahuan ko dahil gabi na raw at delikado pa.

Habang lumilipas ang panahon nagugustuhan ko na siya. Sino ba naman ang hindi magkakagusto sa isang napakabait at may magandang personalidad, diba?

Nandito ako ngayon sa mall at naghahanap ng mga gamit na pwede kong gawin na pang design para sa mga requirements ko.

I love making scrapbook dahil noong buhay pa ang parents ko ay pag merong bagong mga pictures ay ipinapadevelop agad at idinidikit sa scrapbook.

Pinili ko nalang na pumunta sa National Bookstore dahil mas marami silang magagandang designs. 

Medyo mahal siya pero okay lang worth it naman. Pagpasok ko chineck ng guard ang bag ko kung merong gadget o wala.

Meron akong laptop na nasa bag kaya hindi niya pinalagay sa baggage counter at pumasok na ako at naghanap.

Lumingon-lingon ako dahil feeling ko merong nagmamasid sa akin at nakakatitig ng mariin.

Ganyan kasi iyan kapag feeling mo ang init ng likod mo at ang paligid mo naman ay hindi mainit.

Feeling ko talaga na may nakatingin sa akin kaya hinanap ko ang mga matang iyon pero wala naman. Ang weird naan ang feeling na ito.

Pumunta nalang ako sa cashier at binayaran ang mga pinamili ko at lumabas na ng Bookstore.

Nandito ako ngayon sa kwarto ko at nag scro-scroll ng mga images sa nag friend request sakin. Bakit naman blank ang profile pic neto.

I Puros share lang ng photos at ibang artikulo galing sa ibang website. Nakakacurious naman ang isang to.

Dapat hindi ko na inaccept ang friend request niya. Online pa naman ang kung sinumang mukha to.

Him: Bakit gising ka pa? Sleep now!

Whoa! Ang galing naman netong mang chat pero hindi ko naman talaga siya kilala. Close tayo koya?

Bigla-bigla siyang nag chachat tapos ganyan ang mababasa ko? Weird!

Me: At sino ka namang kumag ka at wag mo akong mandohan kung ano'ng gagawin ko dahil in the first place hindi kita kilala.

Inaccept lang kita dahil ganyan ako ka friendly sa social media's!

Pagkatapos kung isend yun, nag log out na ako and I turned off my computer.

I haven't eaten my breakfast yet so I decided to go to the cafeteria and eat something. I saw a pair of eyes that really caught my attention. He stared at me like he's going to eat me alive. His piercing eyes look directly to mine. I didn't know what got into my mind, i walked out from the cafeteria and reminiscing all the memories we had together in the past.