Dedicated tong story na to para sa crush kong 22years old na. Tanda na noh? 13 palang po ako. Naniniwala ba kayo sa kasabihang Age Doesn't Matter? Ako kasi, maniniwala palang e. Huhu. Hihi.
As in, grabe di ako makapaniwala sa mga pangyayaring iyon. Parang may LOGIC? Kasi, super duper ultra mega close kasi kami ni 22. O ayan, pangalan naming dalawa 22 at 13. Si 22 (boy)13 (girl). Eh basta, magulo. Tunghayan nyo nalang. Hahahahaha! :))
*************
Friday Morning.
Naglilinis kami ni Shey sa classroom. Maya maya napagusapan naming dalawa si 22. "May ministry ba kayo bukas?" sabi ni Shey. "Oo e. Makikita ko nanaman si KUYA!" Sabi ko. FYI, kuya pala tawag namin kay 22. (Para di daw halata). LOL. :D
"Sana nga, makasama na ako sa ministry mo bukas at para makita ko na yung itsura ni Kuya mo." Sabi ni Shey. (nagsasalitang mag isa). Habang ako naman, ay naglilinis sa classroom na may kasamang ngiti sa labi at sabik sabik na makita si 22. Hahaha! xD
*Dissmisal Time*
"UWIAN NAAAAAAAAAAAAA!" Sabi ko. Habang pasakay na kami sa jeep ni Shey, hindi parin maalis sa isipan ko ang pagkasabik na makita si 22. Panay kwento lang ako kay Shey about kay 22. Sya naman, tango tango lang. Hay nakoo! -__- Pero okay lang, at least may nakikinig sa walang kwentang kwento ko. Eh pano kaya, paulit ulit nalang yung kwento ko sakanya, everytime nalang kapag pauwi na kami. HAHAHAHAHA! :))
*Saturday Morning*
Ayan na ang pinakahihintay kong araw ang SATURDAAAAAAAYYY! Yeheeyyy!
Pagkagising ko ng umaga, syempre pray muna. Tapos, buksan ang laptop at para mag peysbuk. Pagkabukas ko sa peysbuk, may isang status si 22 na about sa love. Eh usually yung status nya is all about kay God. Pero nung nakita ko nga, ang status nya ay "Sana andyan kapa, pag handa na ako." Eh ako namang assumera, kilig na kilig dahil sa lagi kong inaakala na ako lagi yun. (NAGBABASAKALI LANG NAMAN!!!)
Maya maya, chinat ako ni 22. Eto Convo namin.
22: Hello baby. How r u?
13: Hello kuya. Mabuti naman po.
22: See u later
13: See you later din po.
22: Lablab baby. Hughug
*End of convo*
Siguro nagtataka kayo kung bakit baby agd tawag nya sakin noh? Anyway, yun yung endearment nya sakin. Samantalang ako, kilig na kilig naman. HAHAHAHAHA!
*Saturday Afternoon*
Ayan na nga. Eto na nga. Hahahaha! Paalis na ako sa bahay at papunta na sa ministry namin. ETO NAAAAAA! :D
An hour ago...
Ayan , nandyan na ako sa Ministry namin. Wala pa sila e. Marami talaga kami dun sa ministry namin. Inaantay ko lang silang dumating dun.
Maya maya ulit may narinig akong isang sasakyan. Alam ko namang, kay 22 yun e. Tunog palang! ALAM NAAA! Hahahaha! Finally, sakanya nga. Nung nakita ko sya, akala ko marami sila. Yun pala, siya lang yung dumating. Tinanong ko sya, "Hello kuya. Bat ikaw lang po?". "Kasi wala sina Mari e." Sagot nya.
Malamang nagtataka kayo kung sino si Mari? Si Mari yung best friend ni kuya. Matanda narin masyado yun mga, 20plus na yun. Medyo nagseselos ako ng konti kasi, close din sila ni Mari. Pero, bat nga naman ako magseselo, kung hindi naman kami ni kuya, dibaaa? :((
Ayy nakooo! Tama na drama. Eto na. As in kaming dalawa lang talaga sa ministry namin. Bale outreach program kasi yung ministry namin e. Grabe! Kaming dalawa lang din talaga yung nag facilitate sa mga bata. Hahahaha! Pero alam nyo ba?? Kahit kaming dalawa lang, eh tuwang tuwa naman ako. Hahaha!
Nang natapos na ang program. Nag devotion na kami. AS IN KAMI LANG DALAWA! HAHAHAHAHAHA! XD
Sa di inaasahang pagkakataon dumating si Kuya J. Nagkita sila ni kuya 22. Yun pala napadaang lang si Kuya J. Si kuya J, pla yung matalik na kaibigan ni kuya. Kya yun, close din sila. (As usual).
Nang pauwi na kami, sabi sakin ni kuya "Tara! Punta muna tayong mall, may bibilhin lang ako. Saglit lang tayo dun". Sabi ko naman, " Sige po.". Hahaha! (HALATANG GUSTO NAMAN). Syempre, ang saya ko nun kasi nakasama ko sya nang matagal.
Nang nasa mall na kami, ipinark nya yung sasakyan. Sabi nya, "Maiwan ka nalang dito sa van, may bibilhin lang ako. Saglit lang to. Promise!".. Sabi ko, "Sige po, dto lng po ako."
Habang nagaantay lang ako sa van. Nainip ako, kaya naghahanap ako ng katext nun. Kunwari may katext pero wala naman. Hahaha! Para di lang mainip. Haha.
O ayan! Nandyan na nga si kuya. Parating na sya sa van. Samantalang ako naman, di kumikibo. Kung baga, ACT AS NORMAL lang!!!
Nakita kong may hawak syang flower. Rose pa at kulay Pink pa. Tapos, may dala din syang 3 cup cake na yung icing is color red. Akalain mo yun, may rose na nga, may cupcake pa. SAN KA PA? Parang manliligaw si kuya nun. Hahaha! Pero, nung binuksan nya yung pinto nang van, pinahamak nya sakin yung mga dala nya. Sabi nya, "HAWAKAN MO!". I thought naman may gagawin syang iba, or iaandar yung sasakyan. Pero iba pala ang nasa isip ko.. Sabi nya sakin, "SAYO NALANG".
Nung sinabi nya sakin yun, as in hindi ako makapaniwala. Kasi akala ko yung flower pati cupcake ay para sa nanay nya o kaya sa bestfriend nya na si Mari. Pero hndi, I was wrong! Para sakin pala yun. Talagang para akong, isang hindi maipaliwanag na parang ewan. I was speechless at that time. All I have to say is THANKYOUUUU! Yun lang! (SPEECHLESS E.)
Syempre, ibibigay nya lang ba yun na walang dahilan? Syempre, meron din. Sabi nya.
"Nagpapasalamat ako kay God, that He gave you to me. Napakaswerte ko sayo. You're so very special to me and Im so very proud of my baby. Sana di ka magbago. Lagi mong sundin yung mga utos ni Lord sayo, kahit mahirap. Alam ko yung desires ng puso mo. Si Lord na ang bahala dyan. ILOVEYOUU my baby. (Sabay hawak sa kamay)"....
O samantalang ako, tameme lang. Speechless parin. Thankyou lang ako nang thankyou sakanya. Hindi ko man alam kung bakit bglaan yung pagbgay nya sakin ng flower at cupcakes. Di ko rin alam kung nalaman nya na may gusto ako sakanya, pero hindi e, alam ko namang hindi nya pa alam. Eh kasi kung nalaman nya nun, eh di sana pati ngayon iniiwasan nya na ako? Dibaaa???
HAHAAHAHAHHA! O ayan, hanggang dyan nalang yung pagkkwento ko sa laplayp ko sainyo. Super private na yung iba e. Hahaahhaha! Baka magulat pa kayo sa ibang kwento ko. Haha. Osigee! Byeeee!
--END OF STORY--
