Yalancı Kuzenim

Ilk Tanışma

(Medyada Yağız ve Miray var.)

Çığlık atarak mutfağa koştum.
Aklıma ilk gelen fikir, içerideki sapığı bana bişey yapmadan öldürmekti.Tezgahın üzerindeki dikkatimi çeken bıçağı kaptığımla bi cesaret içeri daldım.
-Nerdesin? Korkudan sesim titriyordu.Tabi evime hergün bi hırsız sinsi sapık girmediginden.

-Pis sapık

-Gösteririm ben sana Miray Uyar ın evine girmek ne demekmiş.

-Lan!!

-Sinsi!!

-Evet, buradayım adım Yağız ve hırsız sinsi sapık felan da değilim.
Dedi elindeki hamburger i yerken, bi de sırıtıyo.

-Oğlum sen hayırdır lan!!

-Valla şakam yok deşerim.3 leşim var.
Evet gözünü bu şekilde korkutmaya çalıştım. Ama inanmadığı belliydi sinsinin.
Gözlerini kısıp bana bi bakış attıktan sonra gülmeye başladı.

-D-demek 3 leşin var ha.
Gülmekten konuşamıyodu sinsi sapık.

-Bak sinsi sapık. 4. leşim olmak istemiyosan defol! !

-Olmak İstiyorum noolur oluyum.Nolursun dedi gülerek.

Elimdeki bıçağa güvenip, çığlık atarak karşısına dikildim.Tam bıçağı önünde sallyacaktımki...
Çok ani bi hareketle elimdeki bıçağı alıp, eliyle ağzımı kapattı.Ve duvara yapıştırdı beni.Omurgalarımın birbirine girdiğine emindim. Hayvan gücü vardı mübarek.

-Bak!! Beni iyi dinle , şimdi senin baban varya Menderes Öz benim amcam yani babam la baban kardes. Biz de dolaylı yoldan amca çocukları yani kuzen oluyoruz.dedi
Babasının adını ilk kez duyan bi kız nasıl olursa öyleydim işte.daha önce çok merak etmiştim.Ama cesaretimi toplayıp anneme soramamıştım.
Acaba adı Semih midir? Yok yok
Semih ismi düzgün, edepli bi kişiyi andırıyordu.Mert mi acaba olabilir . Mert ismi tam da onu seven ve hamile olan bi kadını yarı yolda bırakıp giden , hiç arayıp sormayan bi kişiyi andırıyo. Diye saçma sapan düşüncelere dalıyordum.
Menderes Menderes Menderes o adamın ismi beynimde yankılanıyodu.

-Şimdi elimi ağzından çekeceğim ama ciyaklamak yok??
Dedi sorarcasına.
Yaşlı gözlerimi sıkıca yumdum ve açtım.Yaşlar akıyodu Yağız denen çocukta şaşkınca bana bakıyordu.
Elini çektiğin de yere çöktüm ve ağlamaya devam ediyordum. Saçımdaki havlu yere düşmüştü ve çok berbat haldeydim.
O sırada kapı sesi duyuldu annem geldi.

-Kızım,Ne oldu??Naptın kızıma?? Diye bağırıyordu Yağız a bakarak .
Yağız bi bana bi anneme baktı ve

-Yok artık, şu çirkefemi? Dedi anlamıştı annemin ne ima ettiğini , bu sırada annem koştu koştu koştu ve evet artık Yağız ın üzerinde tepiniyodu.Bi de ağlıyordu. Evet bornozlu ve ağlayan bi kız gören herkes aynı şeyi düşünürdü.

-Anne adı ..dedim.

-Kimin adı kızım?dedi annem Yağız ın üzerinden kalkarken.

-O adamın adı Menderes miş dedim hıçkırarak.

-Sakin ol kuzum deyip sarıldı bana sıkıca. Bu sana bişey yaptımı dedi Yağız ı göstererek.

-Kafamı iki yana sallayıp, o bişey yapmadı.Ben eve geldim ve banyoya girdim.
Sonra içeri girdiğimde onu görünce, yabancı olunca ve mutfağa koştum. Tezgahta da bıçağı görünce onu öldürmeyi düşündüm.
O da kendini koruyup olanları anlattı.Dedim ağlamam durmuştu ben konuşurken.
Annemin bana bağırıp çığırmasını beklerken,

-Afferim be kimin kızı, cesur Ceyda nın cesur kızı Miray namusu için cinayeti bile göze almış.Dedi övünerek.

Bu sırada Yağız şaşkınca bana bakıyordu. Ne dercesine bi bakış attım.