Picture Perfect (JuliElmo)

Epilogue: Picture Perfect

**Continuation:

Someone's POV:

"sige. ilabas mo lahat ng tapang mo ngayon at isang kalabit ko lang sa baril na 'to ay baka di mo na masilayan ang araw."

"its fine with me. siguraduhin mo lang na hindi mo guguluhin ang parents ko."

"hah! why will I do that? c'mmon. I'm not that low!"

"Kill me now." mahina nyang sabi at tumulo ang luha nya. "ever since, inaasar nila ako ng walang mommy, lahat ginawa ko noon para bumalik yung mommy ko. naranasan ko'ng ipagpalit ng sarili ko'ng tatay para lang sa isang babae. I'm so weak before." nakita ko'ng nagsalubong ang kilay nya at kung umaapoy man ang mata, malamang umaapoy na ang mga mata nya. "I promise to myself na kung sino man ang aaway sa mga magulang ko ay haharap muna sa galit ko. and know..." I don't know kung ano ang nararamdaman ko. maaawa ba o maiinis.

"please, continue." sabi ko.

"no."

"huh?"

"you're a fierce woman, too. but you don't have a real story... a story that you can share." she smiled weakly. "please, kill me." by that, lumambot ang puso ko. parang sinaksak ng paulit ulit ang dibdib ko.

gusto ko syang patayin. yun naman talaga ang plano eh. pero sa nakikita ko ngayon, parang sarili ko nalang ang gusto ko'ng patayin eh.

"what are you--"

"SABRINA!" sabay kaming napa tingin sa entrance ng pintuan ng bodegang to.

"Oh. Look who's here?" I smiled "My one and only love." lumapit ako sa kanya and I was about to give him a peck on the lips pero umiwas sya.

"I knew it. where's janina?"

"her? haha! wala sya dito."

"I saw her. kanina pa ko naka tingin sa inyo."

Elmo's POV:

sinusubukan ako nitong babaeng 'to ahh..

"why? do you want to get her back? isa lang gusto ko moe, marry me. and we'll live happily ever after." she paused. "and I can give you a picture perfect." she whispered against my ear.

"stop, sab. Julie and I are planning to settle down. please, kalimutan mo na yung dating tayo. infact, wala namang 'tayo'. leave us alone." nakita ko'ng lumungkot yung mata nya. sino ba namang hindi diba? tanggihan ka ng taong mahal mo. ako, nung tinalikuran ako ni Julie, sobrang nasaktan ako.

"moe, hinanap kita. at umasa ako na kung mag kita tayo ay pwede nang maging tayo. yung official na tayo." her tears started to fall. "pero hindi pala." kung kanina, malungkot ang mga mata nya, ngayon galit na galit na ito.

"look, sab... I need to.." napapikit ako. "I need to do this kasi... si Julie nalang yung taong inaasahan ko ngayon. wala na ko'ng pamilya. even si ate saab, at ate maxx di ko na alam kung nasaan na sila.. si Julie nalang at si janina, i--if you really love me, you'll gave janina back to us."

"No moe, di mo ko naiintindihan..." her voice was cracking. "Naalala mo ba si kuya frank.. yung kapatid mo?"

"oo naman. what's with him?"

"nung umalis kayo sa bicol ni Julie, nakilala ko sya. and akala ko ikaw sya kasi magkamukha kayo... nag karoon kami ng anak, si Samantha. nagka sakit sya.. di sya natanggap ni frank kaya iniwan nya kami."

"huh?" napa isip ako. matagal ng wala ang kuya frank ko. "pe--pero patay na sya." pabulong ko'ng sabi.

"You're wrong, moe." inis nyang sabi. "Buhay ang buong pamilya mo!!!"