İKİZ

BÖLÜM -1-

Duru'nun ağzından;

2 gün sonra gireceğim bir bursluluk sınavı vardı. Belki sınavı kazanırsam geleceğime dair bir adım atmış olurum diye düşündüğümden bu sınav benim için çok önemliydi. "Özel Sezginler Koleji" bu okulu kazanmam gerekiyordu. Baksanıza adı bile havalıydı. Belki bu okulda daha çok geliştirebilirdim kendimi çünkü annemin beni okutacak fazla imkanı yoktu ve babam vefat ettiğinden beri sadece asgari ücretle geçiniyorduk annem terzilik yapıyor, beni okutmaya çabalıyordu. Açıkçası pek kıyafet almam az vardır. Zaten olanları da annem dikmiştir ya da komşuların verdikleridir.

Ben Duru Akay 17 yaşındayım İzmir'de annemle yaşıyorum babamı 12 yaşımdayken kaybettim bir trafik kazasında.. İşte hayatım böyle zorluklarla geçiyor; ev kirası,faturalar,ihtiyaçlar derken elimizdekilerde bitiyor bu yüzden iyi bir geleceğim olmalı..

***********

Doğa'nın ağzından;

Çocukluğumdan beri hizmetçiler, villa ve lüks arabalarla şımartılmış bir kızdan ne beklenebilir ki? Hiçbir zaman derslerime çok önem veren biri olmadım, daha çok sosyal çevresi geniş güzellik meraklısıydım bu yüzden lisede sırf babamın gözünün önünde olayım diye önce babam biriyle ortak olup bir özel okul kurdu, sonra ortağının hisselerini de satın alarak Özel Sezginler Koleji Müdürü oldu. Söyler misiniz kim sırf bu yüzden koca okul kurar ?

Bu arada kendimden biraz bahsedeyim; Ben Doğa Sezgin 17 yaşındayım, İstanbul'da yaşıyorum, annem kısa bir süre önce Almanya'dan dönen uçağın düşmesiyle hayatını kaybetti . Evin tek kızı ve tek çocuğuyum . Bu da benim hikayem..