5.BÖLÜM

2 1 0
                                    

IRMAK


Aslında intihar etmeyi düşünmüş, ancak intihar etmemiştim.Çünkü intihar edersem, ben babamın kızı olamazdım ki.Hem insanın yaşamaya cesareti olmalı.Yaşamaya değer sevdiklerim var.Babam gitse bile annem var.Rüzgar var Masal var.Aradan 1-2 ay geçmiş ve her şey eskisi gibi olmaya başladı.Bizim aile hariç.Meğersem babammış bizi bir arada tutan.Değişen tek şey ise Masal ve Berk'İn çıkması.Bende eskisi gibi okuluma gidiyorum.Konuşmuyorum çok.Gülmüyorum eskisi kadar.Masal'a izin vermiyorum.Yanımda oluyor tabii.Ancak Berk'e de zaman ayırmalı artık.Ben tekrar eskisi gibi olacağım.Yıkıldığımı kimse bilmemeli.Bunları düşünürken Rüzgar'a bakıyorum.Gözlerimizle anlaşabiliyoruz.

-Rüzgar ben acıktım.

-Ehh, sonunda.Hadi gel pizzacıya gidelim.

  Son iki dersin beden eğitimi olduğunu düşürsek, ''Hadi gidelim.'' diyip güldüm.O da bana picsmile attı ve yavaşça çantamı aldım.Tikimle oynaması ile güldüm.Hala birkaç kişinin bana baktığını hissedebiliyorum.Ama umrumda mı? HAYIR.Çünkü insanlar umursanmaya değmiyor.Yavaşça okuldan çıktığımızda Rüzgar ''Babamın arabasını aldım.İstersen onla gidelim.'' dedi.''Tamam'' dedim ve BMW model jeep'e bindik.(MULTİ).Ov my Allah.Araba harika gidiyor.Rüzgar'ı tekrar incelerken ne kadar yakışıklı olduğunu fark ettim.Aleyna'ya pas vermemiş olması beni 390472034 kat sevindirir iken, neden buna 30975 kat sevindiğimi düşünmek üzdürüyordu.

Bana bakıp masum bir biçimde gülünce bende gülümseyip önüme döndüm.Pizzacıya girerken elimden tuttu.Ben şaşkınlıkla bakarken güldü.Bende gülümseyip adımlarımı hızlandırdım.Pizzacıya girdiğimizde direkt kasadan paket istedik.Ben orada yiyeceğiz sanmıştım.Bana ''Seni rahatlıyacağın bir yere götüreceğim.'' dedi.Bende kabul ettim ve 15 dakika sonra  ormanın içindeki yoldan geçtik ve uçurum gibi bir yere geldik.Ancak aşağı tarafta deniz vardı.İkimizde düşünüyorduk belli oluyordu.Hiç konuşmadan yere oturduk ve pizzalarımızı yedik ardından ''Tadı güzeldi ve teşekkür ederim.'' dışında hiçbir şey konuşmadık.Afiyetle piizamı yemem üzerine başımı arabanın kaputuna koyarken o da dizlerime koydu.İlk saçları ile oynarken onu mayıştırdığımı fark ettim.ona gülümserken gözleri kapandı.Hafifçe eğilip yanağından öptüm.Sonra yüzümü gökyüzüne çevirerek düşündüm.Hayatımı.Aklıma annem gelince ona mesaj atım. ''ANNECİM BENİ MERAK ETME GELİRİM BEN EVE.BUGÜN RÜZGAR İLE STRES ATMAK İÇİN BİRAZ GEZMEYİ DÜŞÜNÜYORUZ.'' dedim.Telefonumu ceketime koydum ve tekrar yüzümü gökyüzüne çevirirken, ellerimi Rüzgar'ın saçlarına koydum.Çok yumuşak saçları vardı.Yavaşça uykum geliyordu ve ben buna hiç karşı koymadan biraz daha yayılarak gözlerimi kapattım...

EN GÜZEL ''MAVİM''Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin