Untitled Part 5

11 0 0
                                    


"Hey, beautiful." Timothy greeted.

"Hey." I replied tiredly.

He hurriedly sat beside me at the counter and talked to me.

"Hey, you sound tired. What happened? Something bothering you? Tell me, I might help." He asked worriedly.

"Hahaha! Okay lang ako, ano ka ba?" Natatawa kong sagot sa kanya.

"Hey, you grew paler every night. Are you sick? You shouldn't have came here if you are." Nagaalala nyang sabi saka hinipo ang noo at leeg ko.

"I'm not sick, Tim. Maybe, I'm just a little tired. Well, everyone does." I defended.

"Tsk, tsk. You're stubborn! Go home now. I'll look him out for you. I promise just please taka care of yourself. I'll be marrying you still." He said pero hindi ko na narinig yung sinabi niya sa dulo dah medyo lumakas tunog ng music dito.

"Yeah right." I rolled my eyes.

"No. Really. Just go home and have some rest. I'll take it here. I promise, I'll do everything. Please?"

Nagulat ako sa pag-please niya. Pero hindi ko yun pinahalata syempre. For a month kasi hindi naman siya ganun eh. Yep! One month na and one another month na lang at ikakasal na ko. Great, right? Just great.

"Yes, dad. I'll be going. Bye, dad!" I sarcastically said while smiling playfully at him.

"Well, bye my baby girl. See you tomorrow night, I guess." He answered.

Hahaha! This guy is really irrational sometimes. He's like a bestfriend and a boyfriend at the same time.

I kissed him on his cheeks and bid another goodbye before I really go.

Umuwi na ko sa amin at saka humiga sa kama. Luckily wala ang k-brothers para magusisa kung bakit ako maaga. Makakapag pahinga ako ng walang katanungan mula sa paparazzi.

I whispered a silent prayer then close my eyes.

Nagising ako bigla dahil sa isang malamig na pakiramdam. Ugh! Bakit ba ang lakas ng aircon?!

Tumayo ako at pinatay ang aircon ng kwarto ko. Ang amig lamig kasi. Para akong nasa loob ng fridge. Tumingin ako sa orasan at alas-dos pa lang pala ng umaga. Parang kanina lang pauwi pa lang ako. Ang tagal ng oras.

Ano ba to?! Patay na aircon?! Nako naman, gumising ba ko kanina? Parang di ko naman namalayan. Makabalik na nga sa higaan. Di bale na. Titiisin ko na lang muna ang lamig, ilang oras na lang naman na at umaga na ulit.

"How is she?" Boses ni kuya Kylo.

Unti unti kong dinilat ang mata ko nang marinig ang nagaalalang boses ni kuya Kylo.

"Oh my God! Iujn! Buti naman gising ka na!" Sigaw ni kuya Kaliber.

Minulat ko ang mata ko at naalalang wala ako sa kwarto ko. Tumingin ako sa paligid at nalamang nasa ospital ako. Napahinto ako dahil sa gutom at uhaw na nararamdaman ko.

"Kuya, pahingi pagkain tsaka tubig."

"Eto oh." Dali daling abot sakin ni kuya kylo ng tubig.

I instantly drank the water and felt a relief in my nerves.

"Oorder lang ako sa canteen sa baba. Hintayin mo lang saglit ha?"

Tumango ako sa inusal ni Kuya Kaliber. My brothers seems to be very worried, I wonder why? And another thing. Bakit nga ba ako nandito sa ospital?

Nakaalis na si kuya Kaliber kaya si kuya Kylo na lang tinanong ko. Si kuya Kalib sana gusto kong tanugin kasi medyo hindi reliable source si kuya Kylo eh, hehehe.

"Uhm, kuya Kylo bakit nga pala andito sa ospital? Anong mangyari?" I asked.

"You are sleeping for like 4 days, Iujn."

"What?! 4 days?!" I exclaimed.

So that explains why I'm thirsty and starving.

"Actually, 5. Kasama na yung mondag dun. Since monday di ka pa gumigising you know? And it's friday today."

"What?! Five days straight in a row?!"

Nanlaki ang mata ko nang marealize kung ilang araw na akong tulog. What the heck?! Sino nagbabantay sa future husband ko?!

"Kuya Kylo! Sino nagbabantay sa binabantayan ko?!" Sigaw ko.

"Calm down, baby sis. That Timothy guy is incharge. He's trying to reach you for days at kami ni Kaliber ang laging sumasagot. We requested na siya muna ang magbantay habang wala.........."

"....He's trying to reach you for days at kami ni Kaliber ang laging sumasagot...."

"....He's trying to reach you for days at kami ni Kaliber ang laging sumasagot...."

"....He's trying to reach you for days at kami ni Kaliber ang laging sumasagot...."

"....He's trying to reach you for days at kami ni Kaliber ang laging sumasagot...."

Natulala ako at iyan ang pilit na sumisigaw sa utak ko. Magandang pangitain ba yan or what?

" what kuya, laging kayo ang naguusap? Was that supposed to be a good news or the worse?" I worriedly asked.

Ano kasi eh, hindi pa kasi alam nila kuya Kylo yung tungol kay Timothy not until now. Hindi ko pa nakikwento.

" hey chill! Hindi naman naminsiya minurder no! Plus, we're in good vibes. Ay wait lang pala, tatawagan ko muna siya." Sabi ni kuya sabay tumayo.

I sighed in the relief. I really thought of some delusional idea na namurder na nila kuya si Timothy physically, pero mukhang mentally lang.

Bago tuluyang lumabas si kuya ay lumingon siya sa akin at dinagdagan ang sinabi niya.

"You know, he always remind us to call him if you're awake. What if I prank him that you're... Dying? Maybe?"

"KUYA!"

"Kay, fine! Sorry na!" Sambit niya bago tuluyang lumabas.

Kumusta naman kaya yung tukmol na binabantayan ko. Wait-- if, if I was already sleeping for a week then I already have three weeks left being in a single life! Oh crap! Hindi magandang news for me. No. Not at all.


Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 15, 2016 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

You Made Me CryTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon