LUMINOUS ACADEMY

Departure

AL Pov(authors pov)

*clap*

*clap*

*Clap*

*clap*

That was a splendid performance you give there Miss Aceline.You are truly a maestro.A very extraordinary and special one I must say.

-sabi ng isang matandang lalaki sa dalaga pagkatapos nitong pumasok sa backstage.

Nginitian lang siya ng dalaga at dumeritso na ito sa kanyang sariling silid na nilaan sa kanya sa lugar na iyon.

*Creak*(sfx po yan ng na buksan na pinto)

Francille

-bungad sakanya at biglang niyakap ng isa sa mga taong mahalaga sakanya...ang kaibigan niya.

Hilaire

-nasabi nalang niya dahil akala niya busy ito at di makakapunta para makita siyang tumugtog.

Is it true?

-tanong sakanya ng kaibigan pagkatapos siya nitong yakapin.

What do you mean?

-Maang na tanong niya sa kaibigan,kahit alam nito ang tinutukoy niya.

That you will leave?that you will leave your life here?That your going to leave me?

-Tanong sa kanya ng kaibigan na nagbabadya na ang luha sa pagtulo, dahil di niya kayang isipin na iiwan na siya nito ng di niya alam.

You know I have to,its for the best .and for your own good

-Gusto sana niyang idagdag pero,alam niyang malulungkot ito pag sinabi niya ang buong katotohanan kung bakit siya aalis at alam niyang sisihin nito ang sarili sa pag alis niya.

I wont ask for your reasons because I know you will say it to me when your ready,But why didnt you say it to me?That you are leaving?you know you can trust me.

-Tumulo na ang luha ng kaibigan niya at niyakap ulit siya nito ng mahigpit at duon na umiyak sa balikat niya ng malakas.

Hush now,I will come back,I promise.

-Niyakap niya din ng mahigpit ang kaibigan pabalik dahil alam niyang matatagalan siya sa pagbalik.

Kumalas na siya sa yakap at nginitian ng malungkot ang kaibigan, at sinabi ang mga katagang mas nagpaiyak pa lalo sa kaibigan niya.

Hey,let go,I have to go now,my flight will be in 30 mins. from now.

No,p-please s-stay for a while,I will be going to miss y-you.Your so very mean Fr-francille,you know that I cant come wi-with you at th-the air terminal this day be-because, I always have a wor-k this day and time,ye-yet you choose t-to go now this day and this time for me not to be with you be-before yo-ur de-departure.You are re-really mean Fr-Francille,ve-very mean.

-Nauutal na sabi ng kaibigan dahil humahagolgol na ito sa harap niya.Alam niyang nasasaktan na ang kaibigan niya,pero ito lang ang alam niyang paraan para sa ikakabuti ng kaibigan niya,at para na rin matahimik ito at wag nang ma pressure pag nasa paligid siya at nagtatrabaho.

I know,I am mean,and that will be good.

But...

*Tok*

*tok*

*Tok*

Naputol ang sana sasabihin ng kaibigan dahil may kumatok.Pinapasok naman niya ang kumatok at sinabi nito na oras na upang umalis na siya dahil malapit na ang flight niya at baka maiwan ito.

So,I have to go.Take care.Au revior.

-Sabi niya sa kaibigan at biglang umalis doon ng mabilis.Naiwan ang kaibigan niya doon na nakatulala at umiiyak dahil sa di niya inaasahan na mablis na pag alis ng kaibigan.

FRANCILLLEEEEE!!!!

-Sigaw ni Hilaire at dali-daling umalis sa kwarto,nagbabasakali na maabutan pa ito pero wala na siyang nakitang Francille sa labas,alam niyang iniwan na nga siya nito,at matagal pa bago bumalik o di na,dahil alam niya ang ugali ng kaibigan pag umaalis ito at magpapakita ng matagal o di kaya ay di na ito magpapakita kahit kailan.

Napansin niya ang isang maliit na kahon na hawak-hawak niya na di niya na pansin na nilagay na pala doon ni Francille bago ito dali-daling umalis.

Pumasok siya sa silid na nilaan sa kaibigan at binuksan ang kahon kung saan mas tumulo pa ng todo ang mga luha niya.Dahil sa loob nun,nakapalagay ang isang locket na gusto niyang bilhin,na hindi niya nabili,dahil ng balikan niya ito wala na ito jewelry store kung saan niya ito na kita at sa mga panahon na yon di siya makagala dahil marami siyang dapat tapusin.

Nabuo ang isang ideya sa isip niya,at nagkaroon ng determenasyon.

I promise,I will find you Francille,I just wont stay here and wait for your comeback.I will Find you,I promise that.

-At umalis na siya sa lugar na iyon,hawak at yakap ng mahigpit ang locket na bigay ng kaibigan bago umalis.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

(Au revior-good bye)

Yo

Salamat at natapos na rin ang 1st chapter,dahil ng mga panahon na sinusulat ko to.Wala ako sa isip nun at ang pumapasok lang sa isp ko ay manood ng manood ng movie.

Pls. vote po kng na gustuhan niyo.

Nga pla ung sa picture sa taas,yan po yung mukha ng locket..