ENGELLERLE AŞK

1.Bölüm

Yine güzel bir sabahâ gözlerimi açtım. Güneş o kadar odamı güzel aydınlatıyor ki İzmir'in güzelliğine güzelik katıyordu ben bu güzel manzaraya dalmışken annem'in

"-kızım hadi kahvaltı ya "dediği için odamdan çıkarak benim için özel yapılmış merdivenden inmeye başladım. Sonunda masaya ulaştığımda

"-herkese günaydın "dedim

"Sanada güzel kızım " dedi annem ama masada üç kişi vardı başındaki şapkadan yüzünü göremiyorum.

" -Anne bu adam kim? "

" -Tanımadın mı ? Kızım " hayır anlamın 'da başım'ı sağ'a sol'a salladım. O sırada şapkalı adam şapkasın'ı çıkardı ama bu: Mert.

Buraya ne zaman geldi niye geldi hâlâ inanamıyorum. Benim en yakın arkadaşım karşımdaydı. Beni bu düşüncelerimden ayıran ise Mertin sesi idi

"-anlaşılan birileri beni hiç özlememiş" diyerek arkasını döndü.

"-hayır çok özledim de sen niye geldin? "

"- Hiç seni buralardan kaçırmaya geldim. "

"-nereye kaçırcaksın "

"- İstanbula götüreceğim. "

"-hayır ya gitmeyeceğim , ben burada ailemle kalacağım. "

Bu sırada babam konuştu .

"- yeter Melisa! Mert ile İstanbula gidiyorsun orada ki spor salonunu işletmeni istiyorum.

"-tamam ne zaman gidiyoruz." dedim
Mert"-yarın gidiyoruz bir an önce bavullarını hazırlasan iyi olur. "dedi
Babam ile konuştuktan sonra odama gidip ağlamaya başladım ben bu güne kadar ailemden uzak olmadım ben onlarsız orada ne yapardım zaten hiç dışarı çıkmıyorum çünkü bana acıyarak bakmaları beni çok kırıyor ben bunları düşünürken annem yanıma gelip hiç bir şey söylemeden göz yaşlarımı sildi sonra bana hazırlanmamda yardım etti işimiz bittikten sonra sessizce odamdan çıktı bende kitaplığımda bir kitap alarak okumaya başladım gözlerimin yorulduğunu anlayıp kitabı bıraktım sonrada keşke hayat kitaplardaki kadar güzel olsa diye geçirdim içimden
o sırada beni düşüncelerimden ayıran odanın kapısı çalınması idi.

-"gel "
dedikten sonra gelene baktım gelen Mertti

-"Güzellik napıyorsun "
dedi ama ona cevap vermedim çünkü babam ile konuşup onu ikna etmiştir.

-"Melisa yüzüme bakar mısın " dedi ama ben bakmadım

"-Yeter ! Artık Melisa "

" -ne yeter ya benim haberim olmadan karar verdiniz "

"- anlasana bu senin iyiliğin için "

"-benim iyiliğimi düşüyorsunuz öyle mi? Peki ben iyiliğimi düşünmeniz istemiyorsam " dedim

"-bencilliği bırak artık Melisa kendini düşünmüyorsan anneni ve babanı düşün seni bu halde gördükçe kahroluyorlar hadi onları da düşünyorsan beni düşün seninle gezip eğlenmek istiyorum. Bunu bana çok görme lütfen bu sefer senden bunları arkadaşın olarak değilde kuzenin olarak rica ediyorum " diyerek odadan çıktı.

Belkide haklıydı annem ve babam için İstanbula gitmeliydim benim için ellerinden geleni yapmışlardı benimde bir şeyler yapma zamanım gelmiştir . Şimdi sıra bende diye düşünürken kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım

Sabah gözlerimi açtığımda karşımda babam vardı hemen yatakta doğruldum. Babam hemen söze girdi

"kızım bu senin için ben ve annen senin bu olayı anlatmanı arkadaşlarınla güzel vakit geçirdiğini görmek istiyoruz burada kaldıkça daha çok üzüleceksin daha zor olacak unutmak sence çok mu şey istiyoruz " dedi

"haklısın baba ama ben onu unutmak istemiyorum ki ne o onunla yaşadığım güzel anıları ne de onu asla unutamam kadar üzülsem de sizin için gideceğim ve bu yüzden hemen kalkıp hazırlanayım." dedim

Babam gidince direk dolaptan siyah bir tişört siyah yüksek bel pantolon giydim saçlarımı tarayıp topuz yaptım. Son olarakta ayakkabılarım giyip odamdan çıktım salona geldiğimde mert yanıma gelip bana yardım etti babamda bavulları arabaya taşıyordu son bavulu koyduktan sonra benim yanıma gelip sıkıca sardı.

"Enişte sanki kızını bir daha görmeyecek gibi sarılıyorsun. " dedi

Babam Mert'in sözüne gülümsedi ardından annemle sarıldıktan sonra annem ve babamla vedalaşıp son kez eve aileme bakıp arabaya bindim. Mertte arabaya bindikten sonra onun yanına gidmek istedim.
Mert"olmaz Melisa oraya gidersek eğer daha çok üzüleceksin. "

"Mert...lütfen son kez onu yanına gitmek istiyorum. Onun yanına uzun bir süre gidemeyeceğim. "

Mert "peki ama kendini fazla üzmeyeceksin. "

Her ne kadar bunun olamayacağını bilsemde onun yanında gitmeliydim.
"tamam "
Mert arabayı mezarlığa sürmeye başladı bir kaç dakika sonra mezarlığın önünde durdu. Hemen arabadan inip mezarlığa girdim. Mert arkamdan geliyordu onun mezarlığının önünde durdum "ONUR SANCAK " mezar taşına bakıp yanına oturdum. Sevdiğim adam bu toprağın altındaydı o gülüşüne öldüğüm adam buradaydı

"hadi be uğruna öldüm adam kalk Ordan yine bana o buz mavisi gözlerinle bakmanı özledim kokunu özledim be adam " dediğimde Mert yanıma gelip

"Melisa elin kanıyor " diyerek avucumu açtı benim hiç umrumda değildi benim sevdiğim adam toprağın altındaydı benim elim kanamış çok mu

-"Melisa hadi artık uçağı kaçıracağız"

Gitmeliyim sevgilim seni çok seviyorum sevgilim ve SANA YEMİN EDERİM Kİ SENDEN BAŞKA KİMSEYİ SEVMEYECEĞİM.