(CHARLOTTE POV.)
Ik zit wat door de zenders te zappen terwijl ik op de rits van mijn vest kauw. Het is nu een week geleden dat ik en zayn uit elkaar zijn gegaan en ik ben weer naar mijn eigen huis gegaan omdat ik het mentaal niet aankon om bij zayn te wonen. Ik weet dat ik harry heb beloofd niet meer te snijden maar soms werd de pijn me te veel en kon ik me toch niet beheersen. Harry en niall komen elke dag op bezoek om te kijken of het goed gaat maar ik zit elke dag maar wat te mokken op de bank. Ik doe niks behalve op de bank zitten en naar boven om te slapen. "Hi char!" zegt niall terwijl hij binnen komt. Ja ze hebben de sleutel. "Hoe gaat het nu?" Vraagt hij en gaat naast mij op de bank zitten. "Gaat.." antwoord ik en leg mijn hoofd op niall's schouder. "Je moet echt proberen meer te gaan doen!" zegt niall en slaat een arm om me heen. "Woaw jij bent mager geworden! Ik kan je botten super goed voelen!" zegt niall en kijkt me verbaasd aan. "Kom mee naar boven ik wil dat je op de weegschaal gaat staan!" zegt niall en trekt me overeind. "Nee niall het is goed" zeg ik angstig dat hij mijn sneen zou zien. "Nee ik wil weten hoeveel je weegt!" zegt niall en trekt me mee naar boven. "Kan je me dan even alleen laten?" vraag ik als we samen op de badkamer staan. "je hoeft je echt niet voor mij te schamen hoor!" zegt nial grinnikend. Ik zie aan de bezorgde blik in zijn ogen dat ik niet van hem afkom ik kan beter proberen de sneetjes te verbergen. Ik trek mijn hoodi uit waardoor ik alleen nog mijn hemdje aanheb en trek mijn trainingsbroek uit waardoor ik alleen nog in mijn hemdje en onderbroek sta. Ik erberg mij pols een beetje en ga op de weegschaal staan. "Charlotte je bent veelste licht!" zegt niall geschrokken. "48 is veelste licht voor jou lengte!" zegt hij en pakt mijn pols en draait me om. Mijn gezicht vertrekt van de pijn. Niall kijkt geschrokken naar mijn polsen. "Nogsteeds?"vraagt hij terwijl hij met zijn duim voorzichtig over de sneen gaat. Ik trek mijn pols terug. "Charlotte waarom?" Zegt niall en pakt mijn pols weer. "Niall je snapt het niet" zeg ik en probeer mijn pols weer terug te trekken. "Je hebt het aan harry beloofd" zegt hij en kijkt me bezorgd aan. "Niall je begrijpt het toch niet!" zeg ik huilend. "Laat het me dan begrijpen?" zegt hij. Ik schud mijn hoofd. "Je kan het niet begrijpen.." zeg ik en loop de badkamer uit naar mijn kamer. Ik doe de deur achter me op sloot en laat me op mijn bed vallen. Ik begin te huilen terwijl ik mijn gezicht in mijn kussen leg. "Charlotte doe open!" zegt niall en klopt op de deur. Ik negeer hem. Na 10 minuten waarin niall het al opgegeven heeft ben ik ook gestopt met huilen. Ik had een trainings pak aangetrokken en zat dood uit mijn raam te staren. "Charlotte doe open!" hoor ik harry zeggen. Wacht wat? Harry? wat doet hij hier? "Charlotte doe open of ik krijg hem open!" zegt harry. Shit! ik had hem een keer verteld dat mijn deur zo slecht was dat als je er een paar keer tegenaan beukt het sws open krijgt. Jahoor ik hoor een paar harde bonken op de deur en daarna vliegt de deur open terwijl harry bezorgd in de deur opening staat. Hij komt op mij af lopen. Hij pakt meteen mijn hand en stroopt mijn mouw omhoog. "Je had het beloofd!" zegt hij en kijkt me verslagen aan. "H harry ik kon het niet helpen!" zeg ik terwijl ik mijn knieen op het bed trek en mijn armen eromheen sla terwijl ik mijn voorhoofd op mijn knieen leg. "Charlotte je verwaarloosd jezelf zo! " zegt harry en slaat een arm om me heen. Ik laat me tegen hem aanvallen en verberg mijn gezicht in zijn shirt. "Ik kan het gewoon nietmeer harry! Het is me allemaal teveel!" zeg ik en voel dat harry mij op zijn schoot trekt. "Natuurlijk kan jij dit wel! Jij bent sterk en jij kan jezelf hier doorheen vechten!" zegt hij en aait rustig over mijn haar. "Komt dit nogsteeds om het gedoe met zayn?" zegt harry na een korte stilte. Ik knik. "Ga dan eens met zayn praten! Wij zitten al een week met een zayn die totaal levenloos op de bank ligt en de keren dat hij met ons praate, hebben we gemerkt hoeveel hij je mist en dat hij er echt niks aan kon doen. Zayn is gewoon heel vatbaar voor alcohol!" zegt harry en kijkt me medelevend aan. "wat denk je ervan om nu met mij en niall mee te gaan en met hem te praten." Ik kijk hem twijfelend aan. "Het is alleen praten daarna kan je als je wil meteen weer weg!" zegt harry als hij mijn twijfelende gezicht ziet. Na nog even gedacht te hebben knik ik toch. Harry helpt me overeind en slaat een arm om me heen terwijl we naar beneden lopen. Niall komt gelijk op me af lopen. "Alsjeblieft Charlotte stop met snijen je maakt jezelf kapot!" zegt niall en slaat zijn armen om me heen. "Niall we gaan met Charlotte naar ons huis." zegt harry en loopt met ons mee naar de auto. "Weet je zeker dat je al met hem wil praten?" vraagt niall die naast me achterin de auto zit. "Niall voor de derde keer ja" zeg ik geiriteerd en kijk uit het raam. Ik zie dat we de straat van zayn's huis inrijden en de zenuwen beginnen op te borelen. "Kom je?" vraagt harry die aan de andere kant de deur voor me openhoudt. Ik knik en kruip zenuwachtig de auto uit. "Het komt allemaal goed!" zegt harry en wrijft geruststellend over mijn arm. Ik geef hem en zwakke glimlach. Harry steekt de sleutel in het slot en doet de deur open. Het voelt raar om hier weer te zijn maar ook vertrouwd. We lopen de woonkamer binnen en ik schrik als ik zayn zie. Zijn gezicht is bleek en zijn ogen zijn rood aangelopen van iritatie. Zijn haar hangt slap op zijn hoofd. Hij merkt niet dat we binnen zijn gekomen want hij gaat gewoon door met zappen. "Zayn!" zegt harry om hem uit zijn gedachtes op te wekken. Hij kijkt wazig op maar zijn ogen worden groot als hij mij ziet. "Jullie 2 gaan praten en niall en ik zijn boven als er iets is." zegt harry en sleurt niall mee naar boven. "Charlotte... Im really sorry for what i did to you but i really cant helpt it!" zegt hij en gaat met een hulpeloze blik voor mij staan. "Ik weet het. Harry heeft me uitgelegd dat alcohol een sterk effect op jou heeft.." zeg ik en probeer zijn blik te vermijden. "Maar je hebt me echt pijn gedaan zayn, je hebt mijn vetrouwen wel beschadigd..." zeg ik en wriijf met mijn hand over de blauwe plek die van zijn strake greep kwam. "I know and i feel awfull about it! Ive cried all the time and i cant stop missing you!" zegt zayn en pakt mijn hand. "Pleas give me a second change....." zegt hij en voor het eerst kijk ik hem aan. Ik zie dat er een traan over zijn wang loopt en iets in zijn prachtig bruine ogen zegt me dat hij het echt meent. Dat hij me nooit pijn zou willen doen en dat hij er echt niks aan kon doen. In plaats van te antwoorden sla ik huilend mijn armen om hem heen. Ik begraaf mijn gezicht in zijn shirt en voel de vertrouwde geur mijn neus binnen dringen. "Can i see this as a yes?" zegt zayn en slaat zijn armen om me heen. Ik knik in zijn shirt terwijl ik hem nog dichter tegen me aantrek." Zayn legt zijn hoofd op die van mij terwijl hij me stevig tegen hem aantrekt. "Ive really missed this!" zegt zayn en drukt een kus op mijn kruin. "Ive really missed you!" fluisterd hij erachteraan in mijn oor. Ik lach even door mijn tranen heen. "Ik heb jou ook enorm gemist zayn!" zeg ik en veeg met de mouw van mijn vest mijn tranen af. Mijn gezicht vertrekt even van de pijn omdat ik precies met mijn sneeën langs mijn gezicht ga. "Whats up?" zegt zayn en kijkt me bezorgd aan. "Nee niks.." lieg ik. "Charlotte you cant lie to me i Always see it!" zegt zayn. "IIts nothing okay?" Zeg ik en doe mijn best om niet te laten merken dat ik lied. Zayn zucht en pakt mijn hand vast en stroopt mijn mouw omhoog. Hij kijkt met grote ogen naar de sneeën. "Do you still cut yourself?" zegt zayn en kijkt me bezorgd aan. Ik kan niks uitbrengen en maak mijn hand los uit zijn greep en stroop mijn mouw weer naar beneden. De tranen komen weer in mijn ogen te staan en ik kijk naar de grond terwijl ik aan mijn broek friemel. Zayn pakt met zijn duim en wijsvinger mijn kin vast en zorgt ervoor dat ik hem moet aankijken. Hij zegt niks maar zijn blik spreekt boekdelen (haha snap je de woordkeuze? Boek delen in een boek... Nee? Oke) In zijn ogen is medeleide verdriet maar ook schuld. Mijn blik dwaalt af naar zijn lippen en ik zie dat hij hetzelfde doet en zijn hoofd komt langzaam dichterbij. Pas als ik besef wat er gebeurd draai ik mijn hoofd weg. "Ik uhm... Laten we rustig aan beginnen.." zeg ik ongemakkelijk. Zayn knikt en ik zie dat hij het ook ongemakkelijk vindt. "Do you wanne come and live here again?" vraagt zayn om de stilte te verbreken. "I dont know..." zeg ik en kijk niet wetend om me heen. "Im sure the boys will love it and i think it will be a good thing for us." zegt zayn. Ik kijk bedenkelijk. "Or stay for a few days and then take your disicion?" zegt zayn en kijkt me vragend aan. "oke." geef ik toe en ik zie een glimlach op zayn's gezicht. Ik hoor een zachte yes en zie daarna een blonde kuif wegschieten. Ik lach. "But Charlotte, pleas stop with cutting yours self! i swaer it will ruin you" zegt zayn en kijkt me meet een 'sorry maar het moet' blik aan. "Ik zal het proberen" zeg ik en zie dat zayn opgelucht een zucht laat gaan. Ik weet dat het lastig gaat worden, maar het gaat goed komen... Ik voel het gewoon
