Evet, arkadaşlar yeni bölüm geldi. Uzun bir süre oldu kusura bakmayın. Yarışmaya katıldığım için oraya hikâye yazıyordum. Sonuçlar bir açıklansın onu da burada sizinle paylaşıcam. İyi okumalar sizi seviyorum.
Zilin çalmasına çok az kalmıştı ve bende burada beklemek istemiyordum daha fazla. Sonunda zil çala bilmişti ve de ben anında sınıfa dalıp Eslem'in yanına gittim. Onu erken çıkacağımı Mete'nin evde tek olduğunu hatırlattım ve anında arabama doğru yol aldım. Belki diyosunuzdur bu kız bu yaşta nasıl araba kullanıyor diye ben daha önceden İngiltere, Fransa ve Almanya'da bulundum ve Almanya'da ehliyet aldım. Bu gereksiz açıklamadan sonra arabama atlayıp bir sigara yaktım ve hemen okuldan çıktım. Yarım saatlik bi yoldan sonra eve ulaştım ve arabayı hemen park ederek eve girdim. Mete duştan çıkmıştı eve girdiğimde gülümseyip hoş geldin dedi. Mete üstünü giyip yanıma geldi bende ona bişeyler hazırladım yemesi için. Yemek yemesi bitince ben mutfağı topladım oda bir bira alıp salona geçti işlerim bitince bende bir bira alıp yanına gittim. Oturup film izlemekten sıkıldığımızda aynanda birbirimize baktık bu olaydan dolayı kahkaha atacak dereceye geldik. Sonunda konuşmaya başladık ve dolaşma kararı aldık. Hazırlanıp evden çıktık onun üstünde siyah bi kot ve de beyaz bi tişört bende işe yırtık bi kot ve de kuru kafalı bi askılı vardı bol ve ince olduğundan içimi belli eden ayağıma beyaz sporlarım ve kafama kırmızı bi şapka aldım. Evden çıktık tam arabaya binerken Eslem geldi ve bizi gördü nereye gittiğimizi sordu gelmek isteyeceğini sanırken başka işleri olduğunu söyledi bizde tamam dedik ve yola koyulduk yolda birer sigara yakıp içtik. Sahil kenarına geldiğimizde fazla kalabalık değildi ama yinede kalabalıktı ve kızlar bana ölümcül bakışlar atıyordu. Bi banka oturup sigara içerken telefonum çalmaya başladı cebimden çıkarınca bilinmeyen bi numaraydı gizliden arayan kişi olduğunu düşündüm ama bu Enes'ti geçen yıl beni tek başıma bırakıp İngiltere'ye giden 3 senelik sevgilim. Bunca zamandan sonra neden aramıştı ki geri dönmek mi isteyecekti ama bunu isteyemez kabul etmiyeceğimi bilir. Telefondan Gece diye bilmem kaçıncı defadır adım söylenirken daldığım yerden çıktım. Efendim derken elimdeki sigaranın bittiğini anladım yere atıp yenisini yaktım. Ses gelmeyince "Efendim Enes ne var yine niye aradın" dedim. "Sadece nasıl olduğunu merak ettim kusura bakma" dedi. Hayatta onun gibi karşıma çıkmazdı ama ben yine de dönmezden ben Gece Saygınım sildiğim zaman bi daha yazmazdım gönlüme o kişiyi. Telefondan ses gelmiyordu benim cevap vermeyeceğimi anlamıştı beni çok iyi tanımış olmalıydı. "Bunlarla uğraşamam beni tanıyosun ben kapatıyorum" diyerek ona söz hakkı tanımadım ve telefonu kapattım. Aynı acıları bir daha çekemezdim bu aptallıktan daha beter ne ola bilirdi ki. Kafamdaki düşünceleri kovuşturup Mete'ye döndüm telefonuyla konuşuyordu. Telefonu kapatınca içinde bir burukluk oluştu ne olduğunu sormak istedim ama o benden önce davranıp "İzmir'e dönmem gerek" dedi. Anlamsızca onu izlerken "Annem rahatsızlanmış ve hasta haneye kaldırılmış" demesiyle içimde kocaman bi acı hissettim. Benim de onunla gitmek istediğimi söyledim başta kabul etmese de zorla kabul etti. Hemen eve gidip hazırlandık ve yola çıkmadan önce okulu arayıp izin aldım Eslemede haber verdim. Yolda ben yoruldukça Mete kullanıyordu nedense canım yanıyordu hele de İzmir'e daha çok yaklaştıkça.
Arkadaşlar multimedyadaki kişi Enes Gecenin eski sevgilisi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Gecenin Öyküsü...
Ficción General"Yaşadıklarımı yaşamasaydım veya birden bire unutsam unutmayı başara bilsem ben ben olur muyum. Veya ne kadar ben ola bilirim?" Kendini boşluğun içinde kaybetmekte olan bir kızın hikayesi. Hayatın tüm yaptıklarına rağmen ayakta durmaya çalışan ve...
