Chapter 7: Takas

81 5 3
                                    

MIA'S POV;

Unti unti kong minulat ang mga mata ko. At I see Dad.. Hinahaplos angbuhok ko nilibot ko ang tingin ko kung nasan ako nasa kwarto ko.

"Oh..dear, Your awake." he said.

Tumango ako dahan dahan ako bumangon inalalayan ako ni Dad.

"Paano po ako napunta dito Dad?." tanong ko.

Di ko makita ang mukha nya Kasi nakamaskara. Buong buhay ko nakikita ko lang si dad na may maskara.

"Inuwi ka ni Gray anak. " dad answer.

Tumango ako. May ibinigay naman syang gamot, kinuha ko naman. Agad ko ininom ang gamot sabay inom ng tubig. I lang years na din. Tini take ko ang gamot na ibinibigay ni Kuya at Dad. I have no choice.

"Ano po yung nangyari?." tanong ko.

Ipinikit ko ang mata ko at unti unti kong inaalala ang mga nangyari. Nagawa ko ba talaga yun?.

"I don't know, dear. Sabi lang ni Gray.. Wala ka daw kumain kaya ka nag collapsed." dad said. Hinaplos nya naman ang buhok ko. "Next time, Anak wag ka mag palipas ng gutom. Understand?." dagdag nito.

Tumango lang din ako.   tiningnan ko ang ang damit ko naka school uniform ako.

"si kuya?." tanong ko.

"nasa kwarto nya." dad said.

Tumango tango ako. Humiga ako ulit inalalay ako ni dad para humiga. Pumikit ako. Naramdaman ko na hinalikan ako ni Dad. Ganyan sya kapag pipikit ako aalisin nya ang maskara nya. Para mahalikan ako sa noo. Hindi naman ako pwede mag mulat ng mga mata ko kasi. Rule yun ni Dad. Kinumutan nya ako. Naramdaman ko ang pag sirado ng pinto agad ako bumangon wala namang masakit e!. Tumayo ako. Agad ko kinuha ang cellphone ko sa bag ko. Hinalungkat ko hanggang sa nahanap ko. Pag on ko ng cp ko ay agad ko di nial. Ang number ni Enrique. Sumagot naman.

"O napa tawag ka?."

"nasan ka?."

"nasa tambayan kasama sila Shaina. Okay ka na ba?."

"Oo. Okay na ako. Uhmm. Pupunta ako dyan."

"Heler!. As if naman makakapunta ka rito, alam mo naman natin na mahigpit ang kuya mo atsaka nahimatay kapa."

"I know. Basta pupunta ako, ayoko naman mabagsak sa english. Alam ko naman kasi na wala kayong pakialam pag dating sa subject na yan."

"Grabe sya oh~ kailangan talaga ipa mukha samin?."

"Di naman.. Nag sasabi lang ako ng totoo."

"ewan ko sayo intsik ka!. Bye na nga. At baka mahuli ka pa. Goodluck!."

Ni hang-up nya naman. Kinuha ko ang bag ko pati na rin ang mga books. At salamin agad ako dumiretso sa bintana sumilip ako, napangiti ako. Nandun ang hagdan na nilagyan ko ng isang araw. At may unan din sa baba. Agad ko inuhulog, ang mga books. Di naman maingay. Agad ako bumaba na ako dahandahan. Di naman mataas ang bintana ng kwarto. Naramdaman ko na may humawak sa bewang ko. Hanggang sa nakababa na nga ako. Napa kunot ang noo ko unti unti akong napatingin kung sino at.........

"AAAAH-- hmmp!."

Di ako nakasigaw dahil tinakpan nya ang bibig ko. Syeeet?.

"Ssshh!. Kung gusto mo makaalis. Wag ka ngang sumigaw. Tinutulungan ka na e!."

Kumislap ang mga mata ko. Tumango ako kaya agad nya inalis ngumiti ako. At niyakap sya.

"Thankyou. Gray!. Your the best!." sabi ko.

The Catastrophic You And MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon