demonophobia :: malum

wings and human face

"Onlardan korkman anlamsız." dedi Mali, yanımda yürürken. "Eğer gerçekseler bile, onları göremezsin."
Yorgunlukla omuz silktim.
"Yine mu uyumadın?" diye sordu.
"Evet." dedim bıkkınlıkla. "Uyuyamıyorum ve bu beni deli ediyor, hayatımı alt üst eden bu lanet fobi beni çıldırtıyor."
Elimi avuçları arasına aldı ve sıktı.
"Bunu aşacağız." dedi ve ikimiz de yol boyu sessiz kaldık.

Tamamen beyaz olan odaya girdiğimde yutkundum, bilirsiniz, şeytanın kanatları da beyazdır.

"Merhaba Calum."
"Merhaba."
"Bugün nasılsın?"
"Uykusuzum, her zaman ki gibi."
"Sebebini açıklamak ister misin?"
"Artık rüyalarıma giriyor."
Bunu dedikten sonra yutkundum, Mali'ye bile söylememiştim.
"Kırmızı gözleri ve boynuzları ile mi?" diye sordu.
Gülümsedim.
"Hayır." dedim. "İhtişamlı beyaz kanatları ve insan yüzü ile."