Alleen jij (lil' kleine fanfic)

•hoofdstuk 10•

Ik word wakker door het licht dat in mijn ogen schijnt, ik rol naar de andere kant van het bed, naar Jorik toe. Ik voel dat hij niet meer in bed ligt dus stap ik ook maar uit bed. Ik wandel de badkamer in en neem snel een douche.

Na mijn douche doe ik mijn make-up en kleed ik me aan. Ik kijk snel op mijn horloge en zie dat het al vier uur is. Ik loop naar beneden, naar de lobby. Ik zie Jorik praten met Julien dus ik loop naar hun toe en geef Jorik een knuffel langs achteren. "Hey!" Zegt Jorik als hij zich omdraait en zijn arm om mijn nek legt. "Hebben jullie wat ofzo?" Vraagt Julien, waarop Jorik antwoord: "yesss!" Ik ben blij dat hij het eerlijk zegt dat we iets hebben, ik geef Jorik een kus op zijn wang en nee hem dan mee naar boven. "Goed bezig manneke!" Hoor ik Julien met een Vlaams accent zeggen. Jorik lacht, we lopen naar onze kamer en ik begin hem te zoenen. Plots stopt hij en vult hij zijn tas met al zijn spullen. "Wat doe je?" Vraag ik. "Mijn spullen pakken, we gaan naar huis toe." "Oh oke." Ik doe hetzelfde en daarna vertrekken we, in de auto zitten Julien, Jorik en ik in die volgorde. Jorik en Julien zijn de hele tijd aan het praten met elkaar en laten mij alleen zonder aandacht. Niet dat ik een aandachtshoer ben ofzo maar kom op Jorik moet ook wel eens met mij praten ofzo, deze ochtend deed hij ook al zo afstandelijk. Nou in ieder geval, de rest van de rit was ook al zo en nu zijn we bij Joriks thuis. "Ik moet straks nog een optreden geven maar jij mag hier wel blijven." "Ja dan kan je me straks de aandacht geven die ik net gemist heb." "Ja!" Jorik loopt naar buiten en vertrekt. Ik ga lekker en filmpje kijken op de bank.

~Een paar uur later~
Het is nu al drie uur in de ochtend en Jorik is nog altijd niet thuis, hij heeft ook niets laten weten. Ik pak mijn tas en doe mijn schoenen aan, ik schrijf op een briefje: blijkbaar betekent je vriendin niets voor je, anders zou je wel gekomen zijn. Ik zie je straks wel ofzo. Ik leg het briefje weg op tafel en vertrek dan.

Joriks pov:
Ik wordt wakker en lig niet in mijn eigen bed, het is drie uur 's ochtends. Ik kijk rond en zie dat ik bij Monica thuis ben, ik doe mijn kledij aan en zie een condoom liggen, shit! Ik loop stil naar beneden en doe mijn schoenen aan, daarna loop ik naar buiten. Ik wandel helemaal naar huis door de regen, Emma zal wel boos zijn omdat ik zo laat ben maar ze zal het wel begrijpen, dat denk ik tenminste.

Als ik thuis ben aangekomen doe ik de deur open en loop ik meteen naar de slaapkamer en wil Emma knuffelen maar ze ligt daar niet meer. Ik loop naar de woonkamer waar ze ook niet is, er ligt wel een papiertje. Shit ze is boos, had ik kunnen verwachten. Ik doe al mijn natte kledij uit en kruip meteen in bed.

A/N: Oeh Jorik bedriegt Emma?! 🤔 Liegen kan hij wel hoor (vandaar het liedje)

XOXO
IR