•Hoofdstuk 17•

255 6 2
                                    

Ik ga het politiekantoor binnen en neem plaats op een stoel, Jorik mag eerder weg omdat hij me probeerde te beschermen en Dennis moet nog blijven. "Goedemorgen bent u Emma?" "Ja dat ben ik." "U moet hier uw handtekening plaatsen om de spullen mee te kunnen meenemen." "Oké." Ik zet mijn handtekening op het blad papier en leg de pen neer. "Volgt u mij maar." Ik loop achter de dame aan en zij overhandigd mij Jorik's spullen. "Ziezo, je mag hier even plaatsnemen, meneer Scholten komt zometeen uit de verhoorkamer en dan mag u vertrekken." "Oké dankuwel." De dame loopt weer weg en ik ga ondertussen door Jorik's spullen, ik kijk in zijn mobiel en zie dat hij allemaal berichten van Monica heeft. Ik open ze en ik zie dat ze ruzie hebben, ik lees verder en ik hoor dan een deur open gaan, snel steek ik zijn mobiel weg en ga rechtop zitten. "Hey." Zegt Jorik met een schorre stem. Ik sta op en we volgen de politieagent naar buiten. "Het spijt me van gisteren, dat had ik niet moeten doen." "Je deed wat best was." "Ja maar dan nog, ik zie er nu niet uit." "Misschien moet je je laten verzorgen door iemand, je hele gezicht zit onder het bloed." "Wil jij dat doen?" Vraagt hou waarop ik moet lachen. "Kom nou maar gewoon." We stappen op mijn scooter en rijden naar huis.

"Bo we zijn er!" "Oké." Ik duw Jorik op de bank en haal dan de verbanddoos en wat ontsmettingsmiddel. Ik neem een doekje uit de doos, doe er wat spul op en veeg al het bloed weg van zijn voorhoofd en kaken. "Auw Emma, je stootte met je elleboog in mijn gezicht." "Sorry." Ik maak de wondjes schoon en stoot dan weer per ongeluk met mijn elleboog in zijn gezicht, recht op zijn neus. "Ik ben echt een klungel, sorry." Lach ik. "Niet lachen, het doet pijn weet je." "Weet je hoe onhandig ik hier sta?" "Ga dan op mijn schoot zitten ofzo." "Nee ik doe het wel zo." Ik neem een nieuw doekje en maak de wonde aan z'n lip schoon, daarna draai ik me om om weer een nieuw doekje te pakken voor zijn neus en stoot ik hem weer. "Auw." "Sorry." "Misschien moet je dat wel doen." Ik neem een nieuw doekje en ga dan op zijn schoot zitten, ik duw hem vervolgens naar achteren en veeg Jorik's neus af. "Jeetje Emma niet zo wild, het doet vreselijk veel pijn!" "Wees niet zo een watje." "Nee ik ben serieus." "Kan je niet beter even naar het ziekenhuis gaan ofzo?" "Nee, het gaat wel." "Zeker?" "Zeker." Ik sta rechtop en gooi de vieze doekjes weg, en steek de verbanddoos waar ze hoort. "Het is twaalf uur, wil je gaan lunchen?" "Ja, ik ga mee." "Wij ook." Zeggen Ronnie en Bo die nu beneden staan. "Oké." Ik neem mijn jas en we lopen dan naar buiten.

"Ugh ik zit vol." Zeg ik terwijl ik mijn halve sandwich weer op mijn bord leg. "Nu al?" Vraagt Ronnie. "Geef dan maar aan mij." Vervolgt hij terwijl hij mijn eten op zijn bord legt. Ik voel mijn mobiel trillen en kijk snel van wat het is.
Ga je mee weg?
Van Jorik, ik kijk hem even aan en knik snel. "Wij gaan door, we zien jullie later wel ofzo." Zegt Jorik terwijl hij rechtstaat. "Jullie betalen wel hè? Knipoogt hij, ik ga ook rechtstaan en loop hem achterna. "Wat gaan we doen?" "Ik ga jou mee naar m'n vader zijn huis nemen." "Uh oké dan." Jorik en ik stappen in de auto en rijden naar het huis. "Wat gaan we doen bij jou thuis?" "Zal je zo wel zien." "Jor, zeg het nou gewoon!" "Emmaaaa." Plaagt hij me. "Ik haat je." "ik hou ook van jou." "Je weet toch dat we geen relatie meer hebben he?" "Jij en ik weten allebei dat dat niet lang meer gaat duren." "Wie zegt dat? Misschien zie ik je wel gewoon als vriend." "Geloof je dat zelf?" "Hmm, nee." "Zie je wel!" "Let nu maar op de weg." "Ik let liever op jou." "Dat weet ik wel."

"We zijn er!" Roept Jorik als we naar binnen gaan. Een iets oudere man komt naar beneden gelopen en geeft Jorik een knuffel. "Emma, dit is mijn vader. Pap, dit is Emma." "Ja ja Jorik, zij is het meisje waar je over verteld had." "Aangenaam kennis te maken meneer." "Insgelijks en noem me maar Maarten." Jorik neemt mijn hand en trekt me mee naar boven, waar we naar zijn kamer gaan. "Waarom zijn we naar hier gekomen? We konden toch ook gewoon naar jou huis gaan?" "Ik wilde dat je even kennis maakte met m'n vader, en bovendien ik zie hem toch niet zo vaak." "Oh, ach ja het is niets." "Zullen we Netflix & chillen?" "Alleen Netflix graag." Lach ik. "Het was toch het proberen waard."

"Komen jullie eten?" "Ja we komen!" Roept Jorik terug naar zijn vader. We lopen naar beneden en nemen plaats aan tafel. "Hmm spaghetti, mijn favoriet!" Zeg ik terwijl ik wat opschep. "Wat zullen we hierna doen?" Vraagt Jorik "Naar huis?" "Oké, wat jij wilt."

Na het eten lopen Jorik en ik naar boven en raap ik al mijn spullen bijeen. Ik steek alles vervolgens in mijn tas en wacht op Jorik om te vertrekken. "Je bent stil, te stil." Zegt hij opeens. "Hoezo?" "Ik weet het niet, he valt me gewoon op." Antwoord hij waardoor ik glimlach. Vervolgens komt Jorik recht voor me staan en neemt hij mijn hand. "Is alles wel oké?" Vraagt hij. "Ja hoor." "Nee, ik zie het aan je." "Er is echt niets aan de hand." "Gaat het over gisteren?" "Nee hoor." "Emma, ik geef om je. Zeg het als het niet goed gaat oké?" "Oké." "Laten we gaan." Ik volg Jorik naar beneden en trek daarna mijn jas aan. "Pap
Ik ben straks terug, ik ga nog even met Emma mee." "Oke, dat is goed." Jorik loopt naar buiten en we stappen samen in de auto, het is ondertussen al tien uur 's avonds en het is donker buiten.

Tijdens de hele rit is er geen woord gezegd. Ik stap uit de auto en neem mijn spullen met me mee, vervolgens loop ik naar binnen en trek ik mijn schoenen uit. "Weet je zeker dat er niets is?" Vraagt jorik plots. "Ik weet het niet." Ratel ik af. "Het gaat zeker over gisteren?" "Ja." "Emma, hij kan en mag niet bij je in de buurt komen, je moet helemaal niet bang zijn." "Ik voel me gewoon niet op mijn gemak, jor." "Ik weet het, het komt allemaal wel weer goed." "Thanks for the peptalk, maar dat helpt echt niet." "Misschien moet je bij Bo of Charlotte slapen?" "Charlotte is bij Max en waarschijnlijk zijn Bo en Ronnie weer samen dus." "Ik zal wel bij je blijven." "Ja?" "Ja." Ik loop snel de badkamer in waar ik mijn tanden poets en mijn pyjama aantrek, die bestaat uit een t-shirt en een kort shortje. Vervolgens stap ik uit de badkamer en kruip dan in bed. Jorik trekt ook zijn kleren uit en gaat ook in bed liggen. "Is het oké als ik tegen je kom liggen?" Aarzelt hij. "Nee, ga je gang. Vrienden voor iets he?" Lach ik. "Ja, vrienden." Niet veel later val ik eindelijk in slaap.

A/N: HI! Ik ben weer terug! (Yay!) sorry voor de late update maar ik was de hele dag gaan shoppen in Breda en ik had geen (mobiel) internet omdat ik dus in België woon en roaming staat uitgeschakeld (beste excuus ever hahah, ik ben serieus.) ik ga proberen elke zondag te updaten maar ik heb dus een vakantiebaantje en dat is ELKE dag (behalve weekend) en ik ga dan zo moe zijn! (Maar ik blijf proberen!). Trouwens ik ben net terug van een evenement (match van België - Hongarije op groot scherm kijken) en we hebben zomaar eventjes met 4-0 gewonnen! Ik ben trots op mijn vaderland 😂 ik "zie" jullie volgende week wel!

XOXO
IR

Alleen jij (lil' kleine fanfic)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu