Ateş Benim Neyim ki

42 4 2
                                    

Hatırlatma

Ve bana "seninle görüşeceğiz" dedi. Kalbim göğüs kafesime sığmıyordu

Su'dan

Hemen yerimden kalkıp dışarı çıktım. Arkamdan hocanın bağırdığını duyabiliyordum.

Lavaboya girdim. Neden öyle dedi Anlamadım. Yüzümü yıkadıktan sonra sınıfa tekrar girdim. Hoca bana salak salak kızdı ama umursamadım.
"Şu soruyu çöz, sırana otur" Dedi ama Ateş beni rahatsız ettiğinden konuyu anlayamamıştım.

O yüzden soruyu çözemedim. Hoca beni herkesin içinde güzel bir azarladı. Umurumda değildi. Herkes acıyarak bakıyordu. Patladım. "Dönün lan önünüze"

Sonunda zil çaldı. Ders matematikti hocayı merak ediyordum. Hoca geldi, ben hemen hocanın yanına gittim. Hoca iyi biri gibiydi.

"Ne var kızım" dedi

"hocam yanımdaki arkadaş beni rahatsız ediyor dersi dinleyemiyorum. Yerimi Değiştirir misiniz" dedim.

Hoca anlayışlı birisiydi. "Tamam kızım" dedi ve beni Azra diye bir kızın yanına oturttu. Kız siyah saçlı yeşil gözlü biriydi ama nasıl biri olduğunu bilmiyordum.

Zil çaldı eve gidecektim ama önce babamı aramalıydım. Babamı aradım.

"Baba bugün beni alacak mısın"

"bugün işim yok kızım alırım"

Oh içim rahatladı. Bugün o laneti görmeyecektim. Eve gittik. Bugün çok yorgundum yine banyoya girdim. Girdikten sonra Saçımı düzleştirdim.

Sonra annem bana "kızım git dışarı çık arkadaş tanı"

"Hayır annem bugün çok yorgunum" dedim.

Annem " o zaman 2 ekmek al gel" annem işte.

Onu kıramazdım. "Tamam" dedim. Üstüme siyah bir bluz giydim. Altıma ise kırmızı bir etek giydim. Zaten saçımı düzleştirmiştim.

Sokakta marketi bulmayı çalıştım. Sonunda buldum ama bulmaz olaydım.

Orada Ateş' gördüm. Oradan uzaklaşmaya başladım.

Arkamdan geldi. "Hey neden kaçıyorsun" dedi. Ben daha hızlı koştum ama sanırım benden daha hızlı koştu.

Beni yakaladı omzumdan tuttu. "Benden korkmana gerek yok."

"Korkmuyorum"

"O yüzden benden kaçıyorsun"

"Okulda görüşürüz" dedim ve oradan uzaklaştım. Markete gittim. Ekmeği aldım ki bir erkek grubu önümü kesti. Oradan birisi

"evine bırakalım mı bebek" dedi yılışık bir şekilde.

"Yok sağol"

Birisi üstüme doğru yürüdü. Tam o sırada Ateş çocuğu itip "rahatsız etmeyin kızı" diye kükredi.

"Bence sen Karışma ben başımın çaresine bakarım." Beni dinlemedi bile

Oradan birisi "sana noluyor lan dayak yemek istemiyosan defol"

"Mert bırak gidelim" dedi

" Hayır kadir sen karışma" Ateş sinirlenmişti, şu an anlından damarları çıkıyordu. Ben bile korkmuştum.

Merte yumruk attı. Çocuğun gözü çok kötü olmuştu. Kadir ise kaçtı. Satıcı. Ben de Kadir gibi eve doğru hızlıca oradan ayrıldım.

Ama ben satıcı olmamıştım, çünkü Ateş benim arkadaşım bile değildi.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 13, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Ateş Ve SuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin