Henüz 11 yaşında sıska,çirkin ve ahmak bir kızdı o zamanlar Helena.Sihir.Sihir onu bütün bunlardan özel kılıyordu.
Ağzı kulaklarında gülümsüyor,aynı zamanda burada ne kadar yalnız olduğunu hatırlayıp ağlıyor,büyülü gölü görünce ağzından heyecan nidaları çıkıyor ve bütün bu duygular,onun küçük vücudunu yok edecekmişçesine baskı uyguluyordu.
Yine de buradaydı.
Soğuk tabureye ilk oturduğu zamanı,ona korkunç görünen Seçmen Şapkanın başına geçtiği ilk geçtiği zamanı dün gibi hatırlıyordu.Duygular nasıl bu denli taze kalabilirdi ki?
"Hmm.Zeka..zeka,kibir.Belki de çok fazla dürüstlük.Hmmmm."
"Lütfen,lütfen," diye fısıldamıştı Helena,ablasının diğer bütün binalar için söylediği onca korkunç şeyleri hatırlayarak. "Slytherin olmaz."
"Olmamalı...Gryffindor!"
***
İster istemez gülümsedi.Bütün gece Hogwarts'taki ilk anılarını düşünmüş,Daisy'nin sandığının üzerindeki kirli pantolonlara dalıp gitmişti.
Uyuyamıyordu.Hâlâ!
Nasıl uyuyabilirdi ki zaten?
Dün bir patronus yapmıştı."Odaklan," demişti Daisy.Her nasılsa onu bu büyüyü yaparkenki halini izlerken gözleri kamaşıyordu.Patronus kolay değildi ve Daisy kolay olan her şeyi batırır,sivri zekasını bu tür şeyler için saklardı."Mutlu bir anı düşün! Çok mutlu bir anı olmalı!"
"Deniyorum," demişti Helena.Bulamamıştı.Aradan bir hafta geçmişti ve Helena hâlâ Patronusu için mutlu bir anı düşünüyordu.Tam böyle bir gecede, rüyasında Hogwarts'taki ilk gününü görmüştü.Ertesi gün ise asasından koskocaman bir aslan fışkırmıştı.
Aslan,aslan,aslan..
Ne anlama geldiğini biliyordu.Sırıttı.
Seçmen Şapka haklıydı.O kibirli biriydi.
Adının daima "cesur" olarak cesurca hatırlanmasını isteyen,övülmeyi seven kendini beğenmiş biri..
"Kendini beğenmiş," diye fısıldadı Helena.Karanlıkta uzunca bir süre sırıttı bu şekilde.Gerçekten ama gerçekten umurunda değildi.Hatta bu..Hoşuna gidiyordu!
Diğer tarafta Daisy yatağında rahatsızca kıpırdandı.Yüzü terden sırılsıklam olmuştu.Uzun tırnaklı ellerini kısa saçlarında ve kahküllerinde gezdirdi.
"Tanrım! Kapa çeneni ve uyu Hellie."
