Inna, czyli Sara!

kosmos z życia

W końcu nadszedł ten zły czas, zaczeła się szkoła. Sara poszła do nieznanego gimnazjum z nieznanymi ludźmi. W ławce usiadła z dziewczynką o blond włosach, a na imię jej było Andi. Od samego spojrzenia na tą blondynkę, Sara wiedziała, że jest w niej coś niesamowitego, a nawet magicznego.
- pewnie ona jest czrownicą - pomysłała sara. Po czym ją o to zapytała i to był błąd.
- zwariowałaś? - powiedziała rozwcieczona dziewczyna, była bardzo zła, ponieważ ona też była inna. Sara miała rację ona jest czarownicą, lecz nikt nie może się o tym dowiedzieć, więc dziewczyny zawarły układ. Andi  zaprzyjaźni się z Sarą, a ona wtedy nikomu o tym nie powie. Długo to nie trwało, bo już przy pierwszej kłótni Sara wygadała sekret Andi.
- i ty się potem dziwisz, że cię nikt nie lubi - wykrzyczała dziewczyna prosto w twarz Sary, przy całej klasie.
- to ciebie nikt nie lubi, bo jesteś czarownicą.
- czarownice nie istnieją chyba, że w bajkach - powiedział ktoś, z klasy. Był to Piotruś najprzystojniejszy facet w całej szkole, lecz Sara nie na u niego żadnych szans jak się nie zmieni.
- Saro! Czy mógłbym z tobą porozmawiać? - spytał chłopiec.
- ze mną - odpowiedziała nieśmiało dziewczyna.
- zauwarzyłem, że masz poważne problemy z kolerzankami.
- tak, ja też zauważyłam, że coś jest z nimi nie tak.
- Saro! Ale to z tobą jest coś nie tak. Jedyną osobą, która powinna się zmienić jesteś ty. Dam ci kilka rad na przyszłość. Pierwsza to badź miła dla innych, bo przyjaciela trudno jest zaleźć ale łatwo jest stracić. Druga to czasem dobrze jest trzymać język za zębami, jak to mówią milczenie jest złotem. Trzecia to badź sobą i się postaraj dostosować do swojego przyjaciela, a teraz biegnij do Andi i ją przeproś, bo tylko odważni ludzie potrafią przepraszać i przebaczać.
- tak myślisz?
- ja to wiem.
Sara pobiegła do Andi i ją przeprosiła, a z piotrusiem się zaprzyjaźniła.