Here I am, standing next to my boyfriend's brother in front of Sogo Hotel. Guess who we're waiting? My boyfriend. Hindi maalis ang sobrang kaba ko sa dibdib habang naghihintay kami kay Nate at nagtataka rin ako kung bakit ako dinala ng kambal niya dito. I just beg him to answer me kung nasaan ang kakambal niya and shoot! Nandito kami ngayon sa tapat ng Sogo Hotel at mukhang tangang naghihintay.
Earlier...
Nate's mom is calling me.
"Hello po tita? Bakit po?"
"Mia, itatanong ko lang sana kung may pupuntahan ba kayo ni Nate ngayon? Humingi kase siya sakin ng 1,500 kagabi at may paggagamitan lang daw siya. Bihira siyang humingi ng ganoong pera eh."
"Wala naman po kaming planong puntahan Tita. Tsaka busy po kasi ako sa school nagyon kaya walang time."
"Ganoon ba sige, Mia. Thank you. Basta inform mo ako kung may nasabi siya. Bye."
After ng pag-uusap namin ni Tita ay agad akong pumunta sa kambal niya. Alam ko kaseng may alam siya kung nasaan ang kambal niya at ito ang sagot niya.
"Magalit kana kung magagalit ka Mia pero ito lang ang maisasagot ko sa tanong mo. Sumama ka sakin para malaman mo."
"Huh?"
At ito na nga kami ngayon sa tapat ng Sogo Hotel.
"Kuya Gab ano bang ginagawa natin dito?"
Tumuro siya sa kabilang kalsada at bigla akong napako sa kinakatayuan ko.
Ang boyfriend ko may kahawak kamay na iba at kakalabas lang sa hotel. Alam ko na to. Nababasa ko na to sa mga stories at may idea na ako. namalayan ko nalang na umiiyak na pala ako.
I'm devastated. I'm in extreme pain. I'm totally wrecked.
He just throw our 3 years and 8 months for the girl she's with now. in front of me.
I can't take it anymore. All I can do is to escape from that moment and run as I still can.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N: Titingnan ko lang kung nakaka-hook ba ang prologue. If hindi then I'll stop from this moment. How I wish na suportahan niyo ito. This is closely related to my friend's lovelife.
