LUCY'S POV
One week had pass, pero heto ako nagkukulong sa kwarto, sinabi ko na kina mama ang desisyon ko tungkol sa arrange marriage. Ang sabi nila naiintindihan nila.
"Anak, hindi kaba nababagot dito sa loob ng kwarto mo? Isang lingo ka ng hindi lumalabas ng bahay." Tinignan ko si papa, hindi ko manlabg siya namalayang pumasok.
"Dito na muna ako papa." Tangi kong sagot sa aking ama.
"Anak, naiintindihan ka namin, pero sana huwag mong solohin ang sakit na nararamdaman mo." Tinignan ko si papa. Bumuntong hininga siya bago muling nagsalita. "Anak, alam namin ng mama mo na may gusto ka sa lalaking yun. Kaya naiintindihan namin kung bakit ka nagkukulong at lumuluha."
"Paano niyo nalaman?" Bigla kong tanong sa papa ko.
"Anak kita, kaya kilalang kilala ko ikaw." Lumapit siya sa akin saka ako hinalikan sa noo. "You will move on soon." Sabi niya bago umalis sa kwarto ko.
"Kailan? Kailan ko siya makakalimutan? When will I move on?" Tanong ko sa sarili, habang unti-unting tumutulo ang luha ko.
"You will not know." Tinignan ko ang nagsalita. Bakit ba ang daming pumapasok sa kwarto ko na hindi ko namamalayan. "Alam mo ba na miss kita? Tinatanong ko sila tita kung nasan ka, pero wala silang masagot. Tapos ngayon na bumalik kana hindi ko maramdaman na bumalik ka talaga dahil mukmuk kalang ng mukmuk dito sa kwarto mo. Alam mo bang naiinis ako sayo?! Nangako tayo sa isa't-isa na sasabihin natin lahat ng mga nangyayari sa buhay natin. Pero ikaw nagtatago ng sekreto." Pinilit ni Eunice na pigilan ang maluha, pero nagbagsakan parin ang mga ito. "Gusto kong tulungan ka, gusto kong magbigay ng payo, pero hindi ko magawa kasi wala akong alam!" Sabi niya sa mataas na boses pero patuloy parin ang pagagos ng mga luha niya.
"Tama nga siguro si papa, dapat hindi ko sinosolo ang sakit." Pinahiran ko ang luha sa mukha. "I will tell you what happened." I take a deep breath. "There was a girl who had a deal with a rich old man, their deal was about the arrange marriage of her and the old man's only grandson. The girl agree with it because of their business and her promise to her lolo. And when the girl meet the boy, it was clear to her that the boy don't have any interest in her, but she didn't mind it because the engagement is the only way she that will help their family business. Every Friday and Saturday nights the girl sleep in the boy's family house. They usually arguing until they get punished by the old man, and because of that punishment they become close. They na had nickname for each other Star and Genie, they agree to grant three wishes for each other.As time pass the girl slowly fall without knowing but her heart breaks when she found out that the boy had a secret girlfriend at pinakilala ito sa pamilya niya. Hindi niya alam nandoon pala si girl, pero hindi niya kinamuhian si boy o kahit ang girlfriend ng boy. Pinabayaan niya na magkaroon ng ibang karelasyon si boy kahit engaged sila. May nalaman si girl tungkol sa ginagawa ng girlfriend ni boy. Pero noong sinabi ni girl ang nalaman niya ay hindi naniwala si boy, pero pinipilit parin ni girl na paniwalain si boy, pero hindi parin naniwala si boy. Hagang sa hiniling ni boy na sana hindi na dumating si girl sa buhay niya. Kahit masakit para kay girl ang sinabi ng boy at kahit ayaw niyang bumitaw ginawa niya . At hangang ngayon nasasaktan parin si girl. THE END."
"Did that really happen?" Kita sa kanyang mga mata na hindi siya makapaniwala sa mga sinabi ko. Tumango nalang ako sa bilang sagot sa tanong niya. "I don't know what ro say."
"Hindi naman kailangan na may sabihin ka." Sabi ko sa kanya pero ang totoo gusto kong magbigay siya ng payo para sa akin.
"Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko, kung ako ang nasa pasisyon mo. Pero kung ako ang nasa posisyon ng lalaki hindi paniniwalaan kita at hindi ko hihilingin na hindi dumating sa buhay ko. Who ever he is, his stupid, deaf and blind." Taka ko siyang tinignan.
"He is stupid, dahil pinakawalan ka niya, he is deaf dahil hindi manlang niya narinig ang sinasabi ang gustong sabihin ng puso mo and the last he is blind for not seing you, ang ganda mo kaya." Umiling-iling nalang ako sa mga sinabi ni Eunice.
"Kaylan naging maganda ang pangit?" Sabay naming tinignan ni Eunice ang nagsalita. "Pangit, magbihis kana, alam mo bang kanina pa kami naghihintay sayo sa labas. Baka nakalimutan mo Reunion natin ngayon." Dahil sa pagkukulong ko sa kwarto nakalimutan ko na ang Reunion namin. Ang Reunion ng Iwas Trouble but always in trouble.
