"Seni seviyorum. Var oluşunu seviyorum. Başım derde girince yanımda olduğunu hissetmemi seviyorum. Dinlediğin şarkıların sözlerini bana yazmanı seviyorum. Beni kıskanmanı seviyorum. Sesini seviyorum."
Ben bunları tüm içtenliğimle sana yazarken sen şimdi neredesin? Kiminlesin? Napıyorsun? Yanında birisi var mı? Varsa kim? Uzun zamandır görüşemiyoruz nasılsın,iyimisin? Neden bırakıp gittin? Şimdi geçmişe gidipte efkarlandırmayacağım seni elbette. Şey sadece...Seni çok özledim. Ölüyorum, yokluğunda. Saat tam 3:36 bunları neden yazıyorum hiç bir fikrim yok. Belkide seni özlemenin getirdiği acıyı azaltmak için yazıyorumdur. Geri dön demeyeceğim sana. Sadece ne halde olduğumu bil istiyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Uyumaktan korkuyorum. Rüyalarıma giriyorsun kabusum oldun artık. Geçen gün seni ölü olarak gördüm korkuyorum nolur bana ulaş sadece iyiyim de bişeyim yok sağlıklıyım de. Tam unutur gibi oluyorum yeniden çıkıyorsun karşıma bir şarkı ne bileyim bir isim bile seni hatırlamam için yetiyor. Kendimle çelişiyorum. Sana mesaj atmamak için her gün ölüp ölüp diriliyorum. Korkuyorum. Bazen uyuyorum ve uyandığımda üstümde bir hüzün hissediyorum sanki bir parçam eksik gibi hissediyorum. Aklıma ilk sen geliyorsun. Karanlık çökünce daha kötü oluyorum. Sana olan özlemim artıyor her gün kendimle çelişiyorum. Gurur yaptım belkide. Eski mesajlarımızı okuyup avuçlarıma iğne batırıyorum. Hissizleşmeye başladım. Artık ağlayamıyorum. Canım yanarsa ağlarım sanıyorum ve kendime zarar veriyorum. Ama doğru ya senden başka kim canımı bu kadar fazla yakabilir ki? Uyuduğum zamanlar oluyor. Heyecanla uyanıyorum. Bütün sosyal ağ hesaplarımı kontrol ediyorum olur da mesaj atarsın diye. Sonra telefonuma bakıyorum. Bütün gün hiç bişey yapmadan yorganımın altında yatıp seni düşünmeyi çok seviyorum. Yatağımın yanı kahve fincanları ve kitaplar ile dolu. Her gün senle İstanbul'da yan yana yürümeyi hayal ediyorum. Sadece hayal olarak kalıyor. Bazen kendime unuttum onu diyorum kendimle çelişiyorum. Her gün mesafelere küfrediyorum. Ne sevgiliyiz ne de arkadaş birbirini çok iyi tanıyan iki yabancı olarak kalmak çok koyuyor bee. Her neyse her şey buraya kadarmış. Bitti. Yapıcak hiç bir şeyim kalmadı artık. Kendine iyi bak. Sıkı giyin sen malsın yaz ayında üşütürsün. Ne yazsam bilemiyorum. Bu günlük bu kadar... Seni seviyorum. Ben uyuyorum belki sabah uyanırsam, mesaj atmış olursun. Ha bir de merak edersin diye, ben iyiyim sadece yokluğun işte yokluğun.
