Lavinia

Bilirsin, cehennem ateşi kadının öfkesinin yanında sönük kalır.

Ben ne yaptığımı bilmez oldum be canım.
Bilmediğim adamlarla bilmediğim yerlerde sevişiyorum. Sen olmayan adamlara senin adınla sesleniyorum. Tuhafsamıyorlar. Kahveme şeker atmayı unutuyorum. Günleri karıştırıyorum. Uyku düzenim iyice bozuldu. Oturduğum yerden saatlerce kalkmıyorum. Dalıp dalıp gitmelerimde arttı. Neyi düşündüğümü bile bilmiyorum. Gece uyumadan önce makyajımı temizlemiyorum. Artık saçlarımı taramıyorum. Ağlamıyorum. Ağlayamıyorum. Kırılan kalbimi falan da siktir ettim, öptüğün her yerimin sana kırılıyor oluşuna üzülüyorum. Sen dokununca saçlarımda açan çiçekler de solmuş zaten. Başka adamlara sarılıyorum. Sen gibi kokmuyolar. Midem bulanıyor, kusamıyorum. İçimde depremler oluyor. Yıkılan binaların altında kalıyorum, ölemiyorum. Ben ne yapacağımı bilmez oldum be canım.
Uçurumun kenarındayım.
Bak rüzgar okşuyor saçlarımı.