Ynabei's POV
Hello! I'm Ynabei Tanley!!! But you can call me Yna for short. Ang pangit kasi ng pangalan na binigay sa akin ng mga magulang ko. Biruin mo, pinagsama nila yung naisip nilang pangalan para sa akin (Yna) at yung endearment nilang dalawa (bei). Yucks talaga YNA+BEI?! grrr. Nakakainis.
Half- Japanese ako kasi my dad is japanese. My mom is pure filipina. Pero minana ko yung mukha ng dad ko kasi magandang lalaki yun eh. Kaso namatay siya nung 9 years old ako. Pagkatapos mamatay ng dad ko, nakahanap agad ang nanay ko ng bago kaya may stepdad ako at tatlong stepbrothers. Ang stepdad ko ay wala na ring asawa. Pero may anak sila nung asawa niya dati kaya itinuring ko nalang sina kuya na parang tunay kong kuya. Mas matanda sila saakin ng 13 years. Triplets sila. Pangit ang nanay ko. Harsh ko diba?! Nung kinder nga ako pinagkamalan ng mga kaklase ko na yaya ko daw si mom. Maitim kasi ang nanay ko tapos ayaw niyang naglalagay ng kung ano-ano sa mukha bukod sa safeguard and water. Mayaman kami pero ang cheap ng sabon ng nanay ko. Ewan ko nga kung bakit gustong- gusto niya ang sabon na safeguard.
Ahh basta!!!
Hindi ko talaga makalimutan yung araw na tri-naydor ako ng bestfriend ko noong Grade 7 palang ako.
~ FLASHBACK~
"K-kuya a-a-anong ginagawa niyo dito s-sa k-warto k-k-ko???
Natatakot na ako ngayon kasi ang mga stepbrothers ko pati ang stepdad ko ay nandito sa kwarto ko. Ni-lock nila ang pinto at lahat sila ay nakatingin sa akin ng malaswa.
"Huwag kang maingay...shhh"
"Oo may gagawin lang tayo.."
Natatakot na talaga ako...
"A-a-ano pong g-g-gagawin natin?"
"Basta..maglalaro lang naman tayo."
Gusto ko nang sumigaw pero pinangunahan ako ng takot.
"P-p-pwede naman p-po tayong m-m-maglaro sa l-labas d-diba?"
Nilapitan na ako ng stepdad ko at hinawakan sa braso.
"Huwag ka lang maingay kasi matutuwa ka naman sa gagawin natin."
Alam kong pagsasamantalahan nila ako..Gusto kong sumigaw pero wala sa aking makakarinig dahil sound-proof itong kwarto ko.
"Basta huwag ka nalang malikot. You should just shut your mouth or else.."
Kuya looked at me with his deathly glare. Nagulat na lang ako nang sinunggaban na nila ako at hindi na ako makagalaw. Pilit akong sumisigaw pero wala ngayon si mom. Wala na akong mahihingian ng tulong. Umiyak nalang ako ng umiyak habang binababoy nila ako. Hindi ko nagawang maipagtanggol ang sarili ko. I am so weak. I felt helpless. Hindi ko lang din nagawang sabihin sa mom ko dahil pinagbantaan nila ang buhay ko at ang buhay ng mom ko.
~END OF FLASHBACK~
Ang tanging napagsabihan ko lang ay ang bestfriend kong si Jamaica. Lahat ng secrets ko sinabi ko sa kanya dahil akala ko mapagkakatiwalaan ko siya. I guess I was so wrong about her. She even told me her secrets but I did not told them to anyone katulad ng promise namin sa isa't- isa. She was my bestfriend and I can't accept the fact that she betrayed me. She's the only one that I can hold on to.
~ FLASHBACK~
"Jam, I want to tell you a secret. But promise me that you'll never tell this to anyone. Not even your own mother."
"Ok...what is it?"
Sinabi ko lahat lahat ng secrets at problema ko sa kanya. As in LAHAT. Pati siguro tuldok naisalaysay ko na.
She was speechless after I told her everything.
Pero isang araw....
"Huy diba siya yung nasa school newspaper natin??"
"Nasaan!?"
"Ayun siya oh!"
Lahat ng students na nadadaanan ko nakatingin sa akin. This is so weird.
Nakita ko si Jamaica kaya tinawag ko siya.
"Jam!!!"
Tumingin siya sa akin na gulat na gulat.
"Jam ang weird nila! Lahat sila nagsisitinginan sa akin! Ano bang meron? Sabihin mo nga! Alam kong alam mo ang nangyayari dito kasi writer ka ng school newspaper natin."
I'm starting to feel nervous...
"I wrote your secrets sa school newspaper natin. Kailangan ko kasi ng mataas na grades. Wala akong maisip na topic ehh. So, since madrama naman ang life mo, nilagay ko na lang yung secrets mo sa newspaper ng school natin. Ang tanga mo kasi pinagkatiwalaan mo ako agad. You don't even know the real me. Stupid."
She left me there standing with my mouth open.
How could she do this to me!?
