My Sweet Yaya

Chapter 2

The Request
-------------------------------------------------
Julia P.O.V

Arghhh!! Kaklase pala namin si.....yung nakabangga sa akin. Bakit? Why on earth happening this to me?

"Oh! Mr. Park, you're late" sigaw ni ma'am doon sa nakabunggo sa akin. At ang malas pa ay magkalikod lang kami.

"Kaya nga ma'am ehh! Nakita niyo yun?" tss nakuha pang mang pilosopo.

"Hayy!! Kailan ka ba magtitino? My time is gold kaya ayoko ng makipilosopo sayo Mr. Park" pagkatapos yun sabihin ni ma'am ay nagdiscuss na siya.

Pansin ko lang, kanina pa may sumisipa sa upuan ko ehh! Isa pa talaga. Aba't sinipa nga.

"Ano ba?!" uh oh napalakas ata.

"Ms. Chen is there any problem?" shinake ko na lang ang ulo ko bilang pag sabi ng hindi. Pagkatapos kong gawin yon ay pinagpatuloy na niya ang pag discuss.

Tumingin ako sa likod ko at nakita ko si Mr. Park ang lalaking nakabunggo ko. Tumatawa lang siya tapos may binigay siyang papel sa akin.

"Ano iyan?" mahinang sabi ko sakanya para walang makarinig.

"Bakit di mo tignan?" bulong niya sa akin. Oh well papel, kinuha ko na lang ito at binasa.

'Ms. Chen pala ahh!' sulat niya.

Nagsulat din ako pabalik. Pagkatapos ay binigay ko na sakanya.

'Bingi lang? Well! Mr. Park pala ha?' sulat ko.

Mamaya ay nagsulat siya at binigay na rin sa akin.

'Ms. Chen? Ang dakilang babae na nakabunggo ko?' sulat niya.

Nagsulat na ako at binigay na ito sa kanya.

'Mr. Park? Ang dakilang lalaki na walang galang sa babae' sulat ko.

"Okay class! It's time to go home. Napadali ang pag uwi niyo kasi may meeting pa kami" ayun umalis na si ma'am bigla bigla.

Tumayo na ako at kinuha ang aking bag.

"Chen Chong" asar niya.

Akala niya magpapatalo ako pwes hindi.

"Mr. Parking lot" asar ko pabalik at umalis na, mahirap na baka mapatay ko pa ito.

Akala niya siya lang ang may pang asar ahh! Pwes hindi ako pwedeng magpatalo sa mokong na iyon.

Sumakay na ako sa jeep at mamaya maya ay bumaba  na rin ako.

"Hello there ma!" bati ko sa aking nanay na ngayon ay nagluluto ng aming pagkain.

"OH! Andyan ka na pala, at aba umi-english english ka na ah!!" sabi ni mama sabay tawa.

Ano bang masama kapag nag-english? *pout*

"Tss.. Puma-pout pa hahahhaha" tawa na naman si mama.

"Ma naman ehh!! sige ka hindi ko na sasabihin ang aja" pananakot ko sakanya.

E sa favorite niyang sabihin iyan kaya pinapagaya sa akin tapos kapag hindi ko sasabihin iiyak yan hahhahaha.

"Joke lang hehehe" sabi niya ng pacute.

Umakyat na ako sa taas para makapag bihis. 

*ring...ring* tunog ng cellphone ko iyan.

binilisan ko ang pagkuha dito at sinagot.

"Hello tita Hanny"

Hanny Park is my tita, actually hindi ko siya tita tawag ko lang iyon sa kanya. Parang magkapatid na nga sila mama kasi bestfriend sila noon. Pero ngayon may kanya kanya na silang buhay kaya hindi na sila nagkikita, hindi ko nga rin kilala yung anak niya, ang sabi niya ay may cancer daw ito, kawawa nga ehh.

"Hello Julia!!!"--tita

"Napatawag po kayo?"--ako

"Actually may sasabihin sana ako sayo ay hindi request pala"--tita

"Ano po ba iyon?"--ako

"pwede bang maging yaya ka ng aking anak"--tita

Gusto ko sana kaso walang mag-aalaga kay mama.

"ahh yung sabi mo pangalan niya Ryan"--ako

"ahmm oo"--tita

"sorry tita pero kasi walang mag-aalaga kay mama"--ako

"Ah ganon ba, pag-isipan mo muna ha maghihintay ako"--tita

"sige po bye"--ako

"bye din"--tita

(end call)

 bumaba na ako saka pumunta sa kusina. Pagtingin ko ay nakita ko si mama umiiyak. Umiiyak lang pala ehh WAIT umiiyak? as in UMIIYAK? waaa!!! Binilisan ko ang pag punta sa kinaroroonan ni mama.

"Ma bakit po kayo umiiyak?" pagtatanong ko.

"Ha? ah ehh wala ito napuwing lang" sabi niya sabay punas ng luha gamit ang likod ng kanyang kamay.

Alam kong nagsisinungaling si mama at alam kong mayroon siyang problema. Kailangan kong malaman iyon.

"Ma sabihin niyo na" nahahawa na tuloy ako sa pag-iyak niya kaya umiiyak na rin ako ngayon.

"M-madami na kasi tayong utang anak kaya naisipan kong ibenta itong bahay"sabi ni mama.

Ayokong ibenta itong bahay, maraming mga masasayang ala-ala ang nangyari dito.

"Ma diba marami pa namang paraan?" ako na luhang luha na.

"Hindi ko alam anak" sabi ni mama ng malungkot.

"Pwede bang maging yaya ka ng aking anak"

Tama!! Yung request ni tita!! Pero paano na si mama?

Request? Or Care?

-------------------------------------------------
a/n: Request or Care?
Hehe saan ba sa dalawang iyan?

Hope you like it guys!!