Change | 5SOS

Co ja teraz zrobię?!

-Ja...-nie dokończyłam mówić, gdyż usłyszałam za sobą ojca, który krzyczał moje imie.
-O nie!-otworzyłam szeroko oczy patrząc na Caluma.
-Kto to?-zapytał marszcząc brwi.
-Mój ojciec...muszę iść do niego, ale nie mam odwagi ;-;

Bałam się reakcji ojca, jak on zareaguje? Akurat w tym momencie mnie musiał zobaczyć! No nie! Mówiłam, ja mam takiego pecha jak nikt!
Luke patrzył na nas nie wiedząc o co chodzi.
-Ama, pójdę z tobą. Jeśli chcesz...
-Dzięki-uśmiechnęłam się do niego.
Cal powiedział Lucasowi, że musimy na chwilę wyjść. Uzgodniłam z nim, że ja pójdę do ojca, Cal poczeka sekunde i ruszy za mną jakby coś się działo. Będziemy udawać, że się nie znamy.
Ojciec od jakiegoś czasu ma problemy z powstrzymywaniem swoich nerwów i boję się, że może mu odbić szajba, jak kogoś zrani? Co ja wtedy zrobię?
-Amanda! Co ty wyprawiasz?! Kto to był?!-wrzasnął na mnie, gdy wyszłam z sali.
-No...ymm, no przecież tylko oglądam film!-próbowałam się bronić.
-Tylko?! Ja widziałem coś innego!
-A co masz na myśli?-zapytałam trzymając go w napięciu.
-To, że całowałaś się z jakimś kolesiem! Obok niego siedział ten twój nowy kolega z klasy! Nie udawaj, że nie wiesz o co chodzi, kto to był?!-ojciec wydawał się coraz bardziej czerwony ze złości.
-Ja!-usłyszeliśmy głos Caluma, który podszedł do nas.
-Zabiję cię dupku! Po co ją całujesz?! Nie dobierzesz się do niej nigdy! Marz sobie gówniarzu!
-Spokojnie! Nie mam takiego zamiaru, jesteśmy za młodzi, przesadza pan, ona jest dorosła i może się całować z kim chce-wytłumaczył.
-O nie, moja córka może i jest dorosła, ale to ja nią rządzę, nie ty! I nie będziesz jej miział na moich oczach!
-Chodźmy już Calum, muszę wyjść na świeże powietrze, czułam, że robi mi się strasznie słabo i, że jestem osłabiona przez tą sytuację.
-Jasne...
-Nigdzie się nie ruszycie z tąd!-krzyknął ojciec.
Dałam znak Calumowi, żebyśmy szybko pobiegli na dwór. Ruszyliśmy razem w pośpiechu.

Po chwili usłyszałam tylko głośny huk i później była już tylko ciemność...