Exist

CHAPTER TWO: DIMPLES

DIMPLES.

Buzzzz!

Dinig na dinig ko ang pag vi vibrate nang phone ko sa mesang katabi nang aking kama. Gustuhin ko mang sagutin kung sino man ang tumatawag ay di ko ginawa.

I want to sleep for a few more minutes. Dahil na rin siguro sa pagod dala nang mahabang biyahe at ang pag bisita nang aking mga kaibigan ay ayaw kong tumayo sa kinahihigaan. Kahit na nga lang i angat ang aking ulo.

Buzzzzz!

Muli na namang nag vibrate aking phone. Tinakluban ko ang aking mukha nang isa ko pang unan. Ngunit naging sunod sunod pa din ang pag vibrate nito. This better be important to deprived me from sleeping.

"Hello?" Sagot ko na naka pikit pa rin ang mata.

"Sorry to wake you up Miss. Mendoza." You should be.

Di naman ako rude ah! I'm very sweet and affectionate. Pa minsan minsan nga lang nagiing dragonessa ako pag kulang sa tulog.

"Who's this please?" Tanong ko na nagtataka. She doesn't sound familiar. At isa pa bago ang number ko. Dumaan kamo ni Direk sa isang convience store para maka bili ako.

"This is Kristine Fernandez, your dad's secretary po. I called to tell you of your meeting today Miss Mendoza." Dali dali akong napa tayo sa kinahihigaan. At tinignan ang oras. It's still six in the morning.

"What time is the meeting? Sorry dad didn't informed me about this." Palakad lakad kong sambit.

I still have enough time. It's my first day at ayaw ko nang nali late sa trabaho. Maygadd! Ipapakilala din daw ako nila Dad sa board bilang acting CEO. Alas diyes y medya pa ang meeting. Matapos ang tawag ni Kristine ay dumiretso na ako sa banyo para maligo.

Di ko inexpect na papasok ako today. It's already Friday na rin kasi. Ang pag aakala ko ay eha hand over di daddy sa akin ang posistion sa Monday pa.

Nagmadali na akong maligo at nagbihis ng isang white jeans at black spaghetti strap na pinatungan ko ng navy blue 3/4 blazer. Pumasok ulit ako sa walk-in closet ko at kumaha ng isang black stilettos. Konting make-up lang ay ready to go na ako.

"Good morning darling!" Bati sa akin ni dad nang makita n'ya akong naka bihis na nang bumaba.

"Good morning too dad! How are you feeling?" Magiliw kong sagot sabay halik sa kanyang pisngi.

"Ako na po manang." Sabay tulak sa wheel chair ni daddy patungong dinning area pra maka pag almusal na.

"Im great dad! Di mo ako inorient na ngayon pala ako ipakikila sa board dad." Nagpa kawala nang tawa si daddy.

He's wearing his tux now. Even though he's sick di mo makikita na na hihirapan s'ya kahit na ang totoo ay Oo. I always look up to him as a strong and happy man.

Kahit nung nagka problema ang kompanya ay walang bakas nang lungkot ang makikita mo sa kanyang mukha. He's always smiling and laughing. He look to things very positively.

"Sorry darling. Di na kasi tayo nag pang abot kahapon kaya inutusan ko nalang si Kristine na ipa alam sayo first thing in the morning." Pagpapaliwanag n'ya.

"And you look so beautiful my princess." Habol pa n'ya.

Tumawa ako at, "Nukaba dad! Di yan maikakaila. Saan pa ba ako mag mamana." At eksakto namang lumabas si Mommy galing sa kusina na may dalang fried rice.

"Ano yan? Anong pinag uusapan n'yo kung saan nagmana ang aking unija iha? Kung sa kagandahan iyan ay sa akin!" Singit ni Mommy na umupo sa kabilang dako nang mesa na naka harap sa akin.