"Who could have thought na babalik ka na nang Pilipinas?" Nagulantang ako nang magsalita si Cynthia mula sa aking likuran.
"Okay lang sana magtanong eh wag lang mang gulat." Bulalas ko sa kanya.
Nililibang ko ang aking sarili sa panunuod nang Cartoon Network. Don't judge me. Sa nakakawala nang stress eh. Sa edad ko na twenty four, I still have the child in me. Kahit naman siguro kayo. Uy! Bawal mag deny.
"Yea! Akala ko din couz. But kailangan ako nang pamilya ko."
Ngumiti s'ya at tumabi sa akin. It's been years simula nang umalis ako at nagpasyang mamuhay sa ibang bansa.
"What's with the junk foods Meng?" Napansin n'yang naka dalawang junk food na ako.
"Sus! Pagbigyan mo nga na lang ako. Stress so oks." At nag offer pa ako sa kanya.
"Ba't di mo muna ipag paliban?" Tanong n'ya nang tumahimik ako.
"Ilang ulit ko nang ginawa yan couz. Daddy want me back. Alam mo naman pag si daddy na." Naka tutok pa din ako sa TV.
Di ko alam at di ko ma ipaliwanag ang nararamdaman ko. It's been three long years. Kung di lang naman dahil kay daddy ay di ako babalik nang Pinas. I was to stay in New York for good. May stable job na ako dito. Dito na rin ako naging independent. At nag tapos nang Masters Degree sa akong Hotel Management na kurso.
"Hey!" Nagbeso si Kyle sa akin. "Are you done packing?"
Tumango lang ako at nagpatuloy sa pagkain nang hapunan. Dumating pa ang iba naming malalapit kaibigan sa condo ko.
"Ang takaw mo talaga Meng! Ang taba mo na oh!" Saway ni Cassie.
"Grabeh ka sa akin uy! Di problema ang pagiging mataba. Ang problema ay yung walang makain." Dinuro duro ko pa s'yang nang kutsara.
Napuno nang tawanan, kantahan at inuman ang aking condo. Sa Wednesday ang lipad ko, two days from now. At ngayon nila naisipan mag bonding. Ayoko pa sana pero talagang pamilit sila. Babalik pa din naman ako dito.
Pumasok ako sa aking kwarto dahil tumatawag si Mommy. Isa pa itong sobrang excited.
"Hi Mom!" Bati ko sa kanya nang makita ang mukha n'ya sa screen.
"Hey sweetie! Where are you? Ba't ang ingay?" Puna n'ya.
"Nasa condo lang Mom. Nagkakasiyahan kaming mag babarkada." Paliwanag ko.
Tumagal din ang video call namin dahil sa dami niyang bilin. Keso ganito ganyan. Dapat ito, dapat ganyan. Mom has always been like that and I'm glad I got a mother like her.
BINABASA MO ANG
Exist
Fiksi Penggemar"Everything has it's time and season.." They say being able to wait is a sign of true love and patience. Anyone can say "I love you" but not everyone can wait and prove that it's true. Masarap magmahal lalo na't nasa tamang panahon. Everyone is capa...