Stoję przed lustrem. Spoglądam w swoje odbicie. W głowie słyszę słowa Najwyższej wypowiedziane w dniu inicjacji :,,Od teraz jesteś jedną z nas i musisz przestrzegać jednej reguły. Zasada jest prosta nie wolno ci się smucić, bo za każdy smutek odpadnie ci jedno pióro. A my bez nich nie istniejemy."
Nazywam się Anie Carter, jestem albo raczej byłam anielicą, bo właśnie w tym momencie odpadają mi skrzydła. W lustrze widzę tylko jak moje ostatnie pióro opada w dół . Właśnie powinno dotknąć mojej ręki ale mnie już nie ma. Świat właśnie stracił kolejnego mało ważnego stróża. Anielica Carter od teraz nie istnieje.
