Hayalimde ki Sen

Cenk'ten Bölüm

'Duygularım oldukça karmaşıktı.Eylüle ne olursa olsun kızamıyordum.Ama o lanet Şafak geri dönmemeliydi.Onu az da olsa tanıyorsam Eylül'ü rahat bırakmayacaktı.Onu buradan uzaklaştırmam gerektiğini çok iyi biliyordum.Beynim yerinden çıkmak üzereydi.Bu akşam nasıl oldu da o lafı Eylüle kullanmıştım.Şafağı görünce beynime kan sıçramıştı adeta. Ben onu yok etmeye çalışarak daha çok karşıma çıkıyordu.

Şafak uyuşturucu bağımlısı ve dengesiz herifin tekiydi.Hatta Eylüle de sırf benden intikam almak için yaklaşmış ve zamanla sevmişti.Sırf benim yüzümden üzüldü Eylül.Sevmişti,gözlerinde ki hüznü sevgiyi ve aşkı görüyordum Şafağa karşı.Her gün ona karşı nefretim artıyor ve Eylülü uzaklaştırmam gerektiği hakkında planlar kuruyordum.Ailesiyle konuşmam gerektiğini bile düşünmedim nede olsa benim yanımdayken izin verirlerdi.Ama onu nasıl götürecektim,gelir miydi benimle? Şafağı gördükten sonra kafasının karıştığını çok iyi biliyordum.Düşünmekten yorulmuştum artık.İçimde anlatamıyacağım duygular birikmişti.Çocukluk aklıyla düzenlediğimiz oyun ikisinin birbirini sevmesini sağlamıştı ve ben düşündükçe çıldırcak gibi oluyorum.Eylül o kadar iyi birisi ki onu üzdüğümü düşündükçe kendime lanet ediyorum.Zamanı keşke geri alabilsek benim iyi kalpli meleğim.'

Eylül çoktan uyanmış ve kahvaltıyı hazırlamıştı..Onu güçlü görmek bana gerçekten iyi geliyordu.Her seferinde biraz daha yorulduğunu farkedebiliyordum. Elimden bir şeyler gelse keşke zamanı geri alabilseydim. Eylül'ü yanımdan bir saniye bile ayırmazdım. Eylül benim gerçekten aşık olduğum insandı. Siz hiç sevdiğinizi başkası için yıpranmasına şahit oldunuz mu? Ben o manzarayı her gün görüyorum. Şafak hayatımda affetmeyeceğim en son insandı.Bu oyunun sonunda ya şafak biticekti ya da ben. En zararlı çıkan kişide Eylül olacaktı.

Basit bir oyun nasılda bu hallere gelmişti. Hayatımı değiştirmek istiyordum her zerresini hemde.Ben Eylül'ü korumaktan başka bir şey yapmadım. Eylül benim için çok değerli. Gözünden yaş aksa içim parçalanır.Hani öyle mecaz anlamda değil.Gerçekten de içim parçalanıyor.Ben onu her üzgün gördüğümde kendi canımı yakarım.Sevgi bumuydu yoksa takıntılı mı olmuştum artık.Yanımdan ayrılsa özlerim,yanımda dursa kaybetmekten daha çok korkarım.Kalbim ismini silemiyordu veya onun kalbine benim adımı yazmıyordu. Yokken yanımda resmiyle avunuyordum,kalbime söz dinlemiyordu.Aynalara küsmüştüm.