'BEN'DEKİ 'SEN'

KÜÇÜKTÜM

Canımın yanacağını düşünüp korkarak atlamadım ben bu uçuruma.

Benimde canim yandi. Benimde sırf ağlayamadıdğım icin küçücük yasmda boğazımda dügümlenen bi sürü sey vardı. Sen büyüksün ben küçücüktüm o zmn yaaa. Olamadm hiç ama cocuktum daha. Önce insanlardan nefret ettm hep. Sonra hiç birseyi anlayamdığım için kendimden. Benim anlatacak kimsemde yoktu gececek diyenimde. Belki sen daha büyük bi yükün altında olabilirsin ama sen büyüksün benden. Ben küçüktüm hemde çok bnmde canm yandı. Şuan sana güvenmem seni sevmem bile mucize gibi. Sana inanmam kaldıramayacağım şeylere bile susmak zorunda olmam,bi mucize gibi. Ben hic inanmadim sevgiye. İnsanlar hep menfaatleri kadar birinin yanındalar. Ben paylaşamyorum sevdiklerimi o yüzden. Bağlanıyorum belki hiç sevilmedigim kadar seviyorum ve kaybetmekten korkuyorum. Hayatm boyunca hep güçlü olmak zorundaymışım gibi hissettim ve bu yüzden o narin karanlıktan bile korkan kızlardan olamadım. Ben hic gök gürültüsünden bile korkup babasının kollarına saklanan kızlar kadar şanslı olmadım. Bu yüzden bi Allah'tan korktum şimdiye kadar bide sevdiklerimi kaybetmekten. Ki ben sevemiyorum bile. Buna rağmen sevilmeyi değil sevmeyi tercih ettim hep. Çünkü hayatım boyunca sevildigimden emin olamayacağım.
Buda byle bisey iste. Senide kaybetmekten byle korkuyorumm bn. Hala korkağım güçlü değilim ve seni güçsüz görmeye dayanamıyorum. Ve inan şuan ne olursa olsun onca şeye rağmen yorulmadığım tek şey sevmek.
Seviyorum. Ve paylasmak zorunda kalmak istemyorumm. Kıskancım ben arkadaş başkasının adı bile yaralar beni..