Prologue

37 1 0
                                    

Ano bang feeling kapag nakita mo na yung totoong tao para sayo? Ano kayang mararamdaman ko pag nakaharap ko sya? Nakausap ko sya?

Palagi nalang may tanong sa isip ko. Kasi hanggang ngayon NBSB parin ako. Di ko alam kung bakit ayoko pang mag boyfriend eh, marami namang nagkakandarapa sakin. :'(

Siguro natatakot lang ako masaktan. Yung tagusan hanggang puso at utak. Yun bang baka masayang lang yung pagmamahal na iaalay ko sa lalaking di naman ako pahahalagahan. Ang daming what ifs. Ang daming doubts. Kasi iniisip ko agad yung future. Kesa pag nagmahal ako, umiyak ako yun bang ganong pangyayari.

HAHAHAHAHAHAHA! :D Mukha kong tanga noh? Pero tama nga siguro sila bago ako mag-isip ng kung anu-ano, bat di ko muna subukan.

Ako nga pala si Liza Soberano. 18 years old, NBSB parin hanggang ngayon. Incoming 3rd year college sa Washington University. I am taking up Mass communication.

Nung una wala pa talaga sa isip ko ang mag boyfriend pero dahil sobrang na o-op ako sa mga classmates at friends ko. As in OUT OF PLACE na ko. Kasi yung bawat kwento nila about sa mga boyfriends nila. Heller, andito kaya ako. Yuhooo, pansinin nyo ko. Hahahahaha XD

Well, di naman ako totally out of place about sa LOVE. Oo wala akong boyfriend o naging boyfriend pero marami akong naka-fling. HAHAHAHA :D Oo as in landian lang. Walang sweetness na nangyayari or closure. Basta landian lang. Text-text lang, chat chat lang. Usap-usap lang pero never naman akong nag I LOVE YOU sakanila kasi sabi ko sarili ko. Mag ii love you lang ako sa lalaking sigurado na ko. :)

Be still, My heartTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon