Depresja - Część II

765 69 6
                                    

Jak często słyszycie pytania typu "Co się stało ?" , "Dlaczego jesteś smutna ?". Jak często jedynymi słowami pocieszenia jest "Wszystko będzie dobrze" ? Czy te słowa nie są absurdalne ?

Nie zdajemy sobie sprawy z tego, że tymi oto słowami "pocieszenia" pogłębiamy smutek osoby cierpiącej.
Bo co jeżeli życie łamie Ci się na pół i nic nie ma sensu ? Kiedy zdajesz  sobie sprawe, że nic nie będzie dobrze, że już nic się dla Ciebie nie liczy. Wpadasz w pewną rutynę. Szkoła, dom, lekcje, spać. I tak ciągle. Zaczynamy żyć od poniedziałku do piątku, od piątku do niedzieli. Po pewnym czasie zauważasz, że lepiej jakby Cię nie było, gdybyś zniknął. Wtedy wszyscy byli by szczęśliwi, czyż nie ?

" Improwizujemy uśmiech i ból, pasujemy wszędzie tylko nie tu

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

" Improwizujemy uśmiech i ból, pasujemy wszędzie tylko nie tu. "

Jak więc pomóc osobie chorej na depresję ?

Najważniejsze jest to aby osoba chora zdała sobie z tego sprawę. Aby sama chciała pomocy od innych. Otworzyła się na ludzi. To już połowa sukcesu. Bo trzeba pamiętać, że osoby z depresją są głęboko zamknięte w sobie. Tak na prawdę nie pomożemy nikomu jeżeli ten ktoś nie będzie tego chciał. Trzeba także pogodzić się z przeszłością i chcieć żyć teraźniejszością. Wtedy ważny jest ktoś aby trwał przy tej osobie, po prostu Był. Jeżeli człowiek zaufa drugiej osobie zaczyna się zwierzać, chce aby ktoś ją wysłuchał. Lecz nie dzieje się to od razu. Każdy obawia się wyśmiania czy też nie zrozumienia, to naturalne.

 Każdy obawia się wyśmiania czy też nie zrozumienia, to naturalne

Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.

Tylko, że nie zawsze otaczają nas osoby chcące pomóc. Nie zawsze mamy z kim porozmawiać. Nie zawsze nasze otoczenie jest godne zaufania lub po prostu nie potrafimy porozmawiać z drugą osobą. Jest to o wiele gorszy przypadek i niestety częściej spotykany. Wtedy wszystko zależy od nas samych. Sami musimy walczyć z tą potworną chorobą. Potrzebna jest silna wola i przede wszystkim motywacja. Mogą to być małe rzeczy, cokolwiek. Należy także znaleźć zajęcie aby oderwać się od męczących nas myśli. Może warto znaleźć Hobby lub zacząć ćwiczyć. Wielu też zaczyna czytać książki, opowiadania, różne strony internetowe, blogi. To pomaga i dzięki temu jesteśmy w stanie wyleczyć się z tej okropnej choroby.

Mogę wam powiedzieć, że nie są to informacje z internetu. Piszę to, bo wiem, że mi to pomogło i wierzę, że innym też może. Ja tak jak pewnie wielu z was nie miałam w nikim oparcia, nie potrafiłam nikomu zaufać. Lecz wyszłam z tego, można powiedzieć, że wygrałam walkę z Depresją.
Nie którym może wydawać się, że piszę to z lekkim dystansem. Możliwe, że tak jest, ponieważ nie chce tu pisać o sobie. Nie chcę zagłębiać się w to, co było. Boję się tego. Bo nawet jeśli się wyleczycie, choroba wraca, ona nie poddaje się tak łatwo.

" Żyję w strachu przed wszystkim, on we mnie po prostu jest i niewiele potrzeba, żeby go uruchomić. "

Pamiętaj, że depresja zabiera nam wszystko co mamy. Nie dajcie się złapać w jej "sidła". Nie pozwólcie aby zabrała wam wasze własne życie. Zasługujecie aby żyć, bawić się i po prostu być szczęśliwi. Bądźcie silni.

" Trzymaj dystans, maleńka. Cokolwiek się zdarzy nie pozwól, by Cię złamało. Możesz się bać, masz prawo, ale nie pozwól sobie upaść. "

Trzymajcie się Kochani ;)

Poradnik: POMOCOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz