1.Bölüm ''Düzelmek''

23 4 2
                                    

-Aksu-

''Yeter  artık'' babam yanımda  bağırıyordu ve bana ucube gibi bakıyordu.Annem ise bir şey             yokmuş gibi koltukta oturup gazete okuyordu sanki onların çocuğu değil de beni kapıda bulmuş gibi davranıyorlardı.Mazoşist olmaktan veya kendimi kesmekten  utanmıyordum bende böyleydim neden beni böyle kabul etmiyorlardı sanki beş gözüm varmış veya sekiz bacağım varmış gibi davranıyorlardı.''Yeter be'' babam bıkmış gibi beni kolumdan tuttu ve yere fırlattı.Biraz düşününce sanırım o da haklıydı kim kendini kesen bir çocuğunun olmasını istedi ki ama çocukken kendimi kesmiyordum o zaman neden sevmiyor gibi davranıyorlardı ? Yerden kalktım ve kapıdan çıktım artık cidden  dayanamayacaktım  kolum  ama bu sefer direk yarılmıştı ve dikiş atılması gerekiyordu.Telefonu çıkarttım ve Selem i aradım kızın ailesinde para vardı ve bu yüzden ona araba almışlardı bile ama ben ''üniversiteye kadar olmaz'' aslen ailem benimde zengin saylırdı ama almıyorlardı ve bu üniversitede alırız faslınında boş olduğu belliydi.Saate baktığımda 15.26 olduğunu gördüm yakınlardaki sağlıkocağına doğru yürüdüm bu sırada da Selem de telefonu açmıştı.''Ne var la'' açışına kurban.

Selem ' e şimdi bir işimin olduğunu yarım saat falan sonra bizim evin oradaki AVM ' ye gelmesini biraz takılabileceğimizi ve onu özlediğimi söyledim aslında özlediğim falan yoktu sadece onunla konuşmak içimi rahatlatıyordu Selem uzatmadan ''tamam'' dedi ve telefonu kapattı.Sağlıkocağına vardığım da danışmada ki Ayşegül abla bana '' gene mi aynı sebep ''der gibi baktı.İşte en sevmediğim kısım başlıyordu bunları diktirmek.Keserken problem değildi tamam ama iş diktirmeye geldiğinde yemiyordu.15 dk sonra kolumu sardılar ve Ayşegül abla yanıma geldi kendisi elli elli üç elli  beş yaşları arasındaydı ama ona yinede abla dememi isiyordu.Bir taksiye binip AVM ye gittim telefon kabım ın içinde 20 lira vardı onu taksiciye uzattım günberk otobüs vb. şeylere binmemi yasaklamıştı her ne kadar ikiz olsakta onu dinlerdim korkuyordu başıma bir şey gelmesinden sanırım aileden bir sevenim vardı tuhaf.Neyse Selemle herzaman ki gibi terasta buluştuk .  Selemin çok masum bir kız olduğunu söyleyemezdim ama yine de benim gibi kendini kesmiyordu sadece sigara içiyordu . Selem ne olduğunu çözmüş gibi ''gene mi aynı sebep'' dedi. Ses çıkarmamamdan anlamış olacak ki ''sebep neydi'' dedi.'' Selem kanka bak yeter  ya sende biliyorsun ki çocukluğumdan beri çok ders çalışırsam veya onları hiç  takmazsam bana daha çok ilgi gösterirler diye böyle bok bok işler yaptık. ''Yani '' dedi sesinden asıl olayın bu olmadığını çözmüş gibiydi ''yanisi günberk in yanına taşınıyorum '' dedim ''bu akşam odama camdan girip malzemeleri toplayacam sonra işte öyle günberkin yanına gidiyorum '' diye devam ettim ''bu dayaklar abzürt abzürt sözler falan yetti ama ya  artık birisinin siktirip gitmesi gerekiyordu o da benmişim'' diye devam ettim. Selem önce başını salladı sonra da ''emin misin ?'' dedi.''Lan günberk zaten iki sokak ötede oturuyo amerikaya kaçmıyorum  burada'' dedim. Selemle sigara yaktık benimki mentollüydü selemin ki ise vanilya aromalı sigaraya bayılması beni delirtiyordu ya normal sigara içemezmiydi etraf vanilyalı berbat bi kokuya büründü ''sayende vanilyadan soğudum teşekkürler'' dedim sırıtarak bana döndü ''teveccünüz'' dedi.Biraz takıldıktan sonra selemle beyaz çikolatalı mocha aldık ve yeniden terasa gidi sigara yaktık ama bu sefer ona kendi sigaramdan verdim çünkü o vanilya ve bazen de o  değişik portakal kokusu midemi bulandırıyordu ama sigarayla kahve içmeyi seviyorduk.Hava hafiften kararmaya başlayınca dağıldık ve bende eve gitmek yerine markete gidip birkaç paket sigara ve kokulu deodorant  aldım sonuçta günberkin yanına taşınacaksam asla sigara içmeme izin vermezdi ve bu yüzden hazırlıklı olmalıydım aldığım parfümler azıcıkta kokuyu bastırır umuduyla hepsini poşete attım saate baktığımda yediye geliyordu bizim siteye gittim odamın  camı açıktı ve birinci katta olduğundan odama poşeti attım ve odama tırmandım çok fazla malzeme almama gerek yoktu bu yüzden büyük bir spor çanta aldım 2-3 tane tişört ve bir o kadarda pantolon aldım poşetin birinede iki tane ayakkabı çifti koydum birkaç makyaj malzemesi telefonun malzemelerini falan koyduktan sonra montumu  da aldım ve camdan aşağıya yavaşça attım. Ardından kendim çıktım. Sessiz olmaya çalışmıştım bu yüzden hazırlanmam baya vaktimi almıştı. Saat 11 olmuştu. Günberk uyuduğunda da gitmek istemiyordum konuşurduk belki biraz.Camdan çıkmış sessizce ilerlerken sitenin tam dışına çıkmıştım ki 7 numaradaki evin bahçesinde bi şeyler parıldıyordu fazla merak göte zarar derler biliyordum ama yine de merak etmiştim zaten bizim evin iki yanındaki evdi çok uzak ve kuytu bir yer  olmadığından sessizce yaklaştım ve baktım malın biri bir şey yakıyordu ama  görememiştim elinde bir şey  vardı bıçağa benzetmiştim acaba o da benim gibi mazoşistmiydi ve kendini benim gibi meyve bıçağıyla mı kesiyordu.Bu düşüncelerle onu daha  çok izlemeye başladım.Çocuk elindeki halatı ağaca attı ve altına da bir mutfak taburesi koydu ciddi miydi bu çocuk yani asacaksan bile insan mutfak taburesiyle mi asar.Kendini asacak değildir umarım ayrıca kendini de asaca olamaz manyak mu bu çocuk yani tamam bende kendimi kesiyor olabilirim ama imanlıyımdır sonsuza kadar cehennem olduğunu biliyoruz intiharın sonucunun.Tam boynuna ipi geçirmişken yanına gittim ve cebimdeki çakıyla ipi kestim malak bebe gözümün önünde kendini asacaktı bunun vicdan azabıyla yaşayamazdım.

''Napıyon lan'' dedim bağırmak istemiyordum çünkü saat 11 buçuğa geliyordu ve bağırırsam çok kötü şeyler olabilirdi.Çocuk acayip sinirli gözlerle bana baktı .''Ne yapıyorsun sen siktir git''  dedi o da bağırmıyordu belli ki o da sessizce işini bitirip gitmek istiyordu.''Bak kendini öldüremezsin'' dedim

''sana sormamıştım'' çocuk biraz önceki gibi sinirli değildi ve sanki onu kurtardığım için mutlu olmuş gibi bana bakıyordu ama yine de gergin olduğunu görebiliyordum.''Bak intihar iyi bir seçenek değil''

''Çok biliyormuş gibi konuşma '' dedi.Ona kolumu açıp gösterdim ''daha bugün dikiş atıldı '' dedim.Çocuk kafasını eğdi.Sanırım yaptığının yanlış olduğunu anlamıştı ama yine yapacakmış gibi bir halide vardı.Kafasını yavaşça kaldırdı.''Lan imansız cehenneme mi  gidecen ?'' Bana mal mısın der gibi baktı''bunu bana kolunu kesen mazoşist kız mı diyormuş'' dedi.

-Arkadaşlar bu ilk hikayemiz umarım beğenmişsinizdir bazı yerlerde elbette ki yanlışlarımız olacak mazur görün. lütfen yorum yapmayı ve beğenmeyi unutmayın :) .

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Mar 22, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Kesik Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin