Pewnego szczególnego dnia, z resztą tak jak codziennie, 23-letni Jack Dawson grał ze swoim przyjacielem Fabrizio De Rossi w pokera w pobliskim pubie. Postawił pieniądze swoje i swego przyjaciela.
-Postawiłeś wszystkie nasze pieniądze-krzyknął Fabrizio do Jacka.
-Kto nie ma nic,nie ma nic do stracenia-powiedział spokojnie paląc papierosa Jack.
Tymczasem arystokratyczna 17-letnia Rose DeWitt Bukater z matką Ruth i narzeczonym Calem wsiadli na pokład Titanica. Dalej w pubie ich przeciwnik Sven postawił bilety III klasy na rejs Titaniciem. Swoje i swojego kolegi Olafa.
Durniu,postawiłeś nasze bilety!-krzyknął zdenerwowany Olaf.
-Spokojnie im i tak się nie uda-Sven kompletnie niczym się nie martwił.
I tak każdy wykładał swoje karty. Nic,nic,nic. Po kolei na zmianę mówili to Olaf i Sven, to Jack i Fabrizio. Aż wreszcie Olaf i Sven powiedzieli-nic-po raz kolejny.
Fabrizio przepraszam.-powiedział Jack do przyjaciela
Co? Jak mogłeś? Teraz już nic nie mamy!-Zdenerwowany Fabrizio nie mógł się opanować.
-Przepraszam Cię, znów będziesz musiał pożegnać się na trochę z mamusią bo... płyniemy do Ameryki!
-Aaaaaaa!-Krzyczeli z podekscytowania równocześnie Jack i Fabrizio.
Olaf złapał Jacka za kołnierz, a ten już zacisnął brwi i przygotował się na mocne uderzenie z pięści od Olafa, gdy ten wymierzył cios prosto w twarz Svena. Wszyscy zaczęli się śmiać, i jednocześnie gratulowač wygranym.
Płyniemy do Ameryki rozumiesz?!-krzyknął bardzo głośno Jack.
-O nie kolego.-Titanic płynie do Ameryki za 5 minut!-oznajmił barman. Jackowi i Fabrizio zrzedła mina.
-Cholera!-zawołał Jack.
Zaczęli szybko pakować w plecaki wszystko co mieli przy sobie.Pieniądze, ubrania i bilety. Zaczęli biec i krzyczeć. W ostatniej chwili wskoczyli na mostek prowadzący do pokładu.
-Przeszliście wszystkie specjalne badania?-zapytał sprawdzający bilety.
-Oczywiście! Ale nie mamy wszy jesteśmy Amerykanami.-powiedział Jack.
-Zatem wskakujcie.-powiedział sprawdzający bilety do Jacka i Fabrizio.
Uradowany Jack i jego przyjaciel weszli na pokład Titanica.
