EXO University: EXO PRINCESS (ON-HOLD)

EXO |09|: Sorry [Part 02]

EXO |09|: Sorry [Part 02]

         Kasabay nang patuloy na pagbagsak ng patak ng ulan ay ang bilis ng takbo ng puso ko. dahil sa kaba. Nagkatinginan kami ng matagal at ramdam ko ang tensyon, inis at galit sa mata niya. Hindi ako nakakaramdam ng awa mula sa kanya. Jusko naman Lord Patawad.

"What are you going to do in me?"

   Sabi ko dahil dahan-dahan siyang lumalapit sa akin. Pausog naman ako ng pausog, hindi ko na alam na hanggang doon nalang ang maiuusog ko.

    Dahil sa Sobrang takot ko pinilit ko siyang tulakin gamit ang mga kamay ko pero, agad niya itong hinawakan. Hindi ako makapiglas sa ginagawa niya napakalakas niya. Luging lugi ako.

    tiningnan niya ako diretso mismo sa aking mga mata. Sobrang tutok na parang lulusot na yung mata ko sa bintana dahil sa gusto na nitong umusog sa takot.

"Do you think that you can runaway like that from me?"

"Answer me!"

~*~

"Hey, Answer me!"

"I'm sorry"

     Dinilat ko ang aking mga mata ng bigla. kasabay nang pagbuhos ng luha sa aking mga mata. Niyakap ko bigla itong lalaki na ito kahit hindi ko siya kilala humihingi ako ng tawad sa kanya.

"I'm so sorry, I really don't want to hurt you, I just want to go back in EU... Sorry"

   Kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya at tama nga ako ng hinala siya nga ang lalaking ninakawan ko ng payong kanina sa MiniStop. Ngayon ko lang nalaman na nakatulog ako sa waiting shed at isang panaginip lang pala ang ginahawang pananakit sa akin ng lalaki.

   Ang totoo pala'y nakatulog ako sa waitong shed at kausap ang lalaking ninakawan ko ng payong. matapos kong makakalas sa pagkayakap sa kanya tumayo ako at inabot sa kanya ang payong niya.

"Take it, I'm very sorry because I stole that from you, I'm very sorry"

   Matapos niyang hawakan ang payong agad akong tumakbo sa kanya papalayo at tinahak na ang daan habang nababasa sa pagbuhos ng ulan.

"Hey wait"

   Hindi ko pinansin ang sinabi ng lalaki basta ang ginawa ko lang ay tumakbo ng tumakbo dahil sa kahihiyang dinanas ko sa sarili ko.

"Please Stop"

*Beep Beep

   Nagulat ako ng bigla nalang akong sinundan nung lalaki habang siya ay nakasakay sa kotse. Lumingon ako saglit ngunit pinagpatuloy ko ang pagtakbo kahit basang-basa na ako sa ulan.

"Hey! stop running, I will help you to get on the place you'd said to me a while ago"

 
   Bumabagal na ang takbo ko kaya rinig na rinig ko ang mga sinabi niya sa akin kahit na naglalaban ang boses niya at ang patal ng ulan sa lupa.

   Pilitin ko pa man ang sarili kong tumakbo ngunit sa tingin ko, Tama na pagod na'rin ako gusto ko nang kumain at matulog. Wala na akong magawa kundi ang huminto.

"Please let me help you"

   Sabi niya sa akin nang bigla akong napatingin sa kanya. Pinagbuksan naman niya ako mg pinto (Baka matulad ito sa daydream ko kanina naku po wag naman sana)

"Don't be shy Come in"

  Sabi niya at pumasok na nga ako ng kotse niya. Kasabay nang patuloy na pagbagsak ng patak ng ulan ay ang bilis ng takbo ng puso ko. dahil sa kaba. Nagkatinginan kami ng matagal at ganitp rin ang nangyari sa panaginip ko kanina.

   Hindi nga ako nagkamali dahil palapit na siya sa akin, umuusog ako pero hanggang doon nalang talaga wala akong magawa kundi ang hintayin ang mga susunod na pangyayari at pinikit ko na lamang ang aking mga mata

*Tok

   Yan ang huli kong narinig bago ko buksan ang aking mga mata. Kinabit niya pala yung seatbelt mula sa pagkakaupo ko. At nakita ko siyang inaayos ang kanyang pagkakaupo.

"Get Comfortable, I will not hurt you"

"Thank Yo-"

"You doesn't need to say that word okay!"

   Sabi niya sa akin at tumango na lamang ako. Matapos ang pagtango ko agad na niyang pinaandar ang sasakyan.

"Where are you going?"

Tanong niya sa akin habang nagmamaneho. Nilalamig na ako sobra kahit patay na ang aircon ng kotse niya.

"Wear it for a while, I don't want you to get cold"

   Sabi niya sa akin, pinahinto niya ang sasakyan niya saglot at agad na hinubad ang black coat niya. Hindi ko maiwasang tumingin sa long sleeves niyang white na basa. OMG ang hot niya.. Ewan ko ba kahit ganito na ang nangyayari sa akin lumalandi pa ako wahaha..

    Inabot niya sa akin ang coat niya at kinuha ko ito at sinuot na. Kahit papaano nakaramdaman na ako ng warm sa katawan at agad niyang pinaandar ang sasakyan. Habangnasa daan tinanong niya ulit

"Where are you going again?"

"In EU, EXO University"

"Okay"

   Sabi niya at pinagpatuloy na ang pagmamaneho. Hindi ko alam kung bakit sa daydream ko ang sama niya hay naku sabi nga nila laging kabaligtaran nun ang realidad. Tumungin nalang ako sa bintana at pinagmasdan ang pagbuhos ng ulan na ngayo'y pahina na ng pahina...

To be continue...