MY TUTOR / MY ENEMY/ MY LOVER???? <on going now>

CHAPTER 32>>>> "YOU DONT NEED TO TAKE CARE OF US...ALL I WANT IS TO BE WITH YOU"

HI GUYS UD ULIT NAKU SORRY WAH HINDI KO ALAM KUNG PAANO KO KASI TO TATAPUSIN EH MASYADONG NAGKAHALO HALO UNG UTAK KO KAYA DI KO MAITULOY UNG STORY ANYWAY ETO NA ANG NEXT CHAP AT SAN MALIKE NYO UNG STOR NA ITO KASI TALAGANG SA LAHAT NG SINULAT KO DITO AKO NATAGALAN HINDI KASI SPONTANEOUS UNG STORY NA TO SA UTAK KO

=====================================

CHAPTER 32>>> "YOU DONT NEED TO TAKE CARE OF US...ALL I WANT IS TO BE WITH YOU"

DARIE POV>>>

sobrang nasaktan ako matapos ng huli naming pagkikita ni Jeremy

gadh i cant believe na hindi nya nadama ang pagmamahal ko sa kanya

na all this time nasa lintik ng utak nya si Geofrey pa rin ang mahal ko masakit kasi pinagdududahan nya ang pagmamahal ko

simula ng inakala nyang tumanggap ako ng pera hanggang sa hagisan nya ako ng pera

sobra sobra na pananakit ang inabot ko dahil sa lintik na pagmamahal ko sa kanya pero dahil tanga ng puso ko still 

sya pa rin ang sinisigaw nito dinadala ko ang anak nya at dapat masaya ako pero puro sakit sa kalooban ang inaabot ko

bakit ba kasi hindi na lang ulit si geofrey ang mahal ng leche kong puso oo

napapamura ako sa inis dahil bakit hindi ko magawang turuan ang puso ko

bakit hindi pwedeng turuan ang puso

isang linggo na ang nakalipas simula nang magkita kami ni Jeremy 

gadh kahit piliting kong kalimutan sya hindi ko magawa dahil na rin siguro sa pinagbubuntis ko

akala ko wala ng sasakit pa sa pinagdadaraanan ko akala ko hihinto na ang puso ko sa pag-iyak akala ko iyon ang huli kong pag-iyak sa kanya

dahil na rin sa pinipilit ko un na sabihin sa sarili ko ayaw kong maapektuhan ang bata sa tyan ko

wala syang kasalanan kaya hindi ko sya idadamay sa nararamdaman ko sa daddy nya

hanggang sa..................................

papunta akong ospital para sa check up ko nasa 4th month na kasi ako ng pagbubuntis hindi na ako nagpasama ke Geofrey dahil alam kong sobrang laki ng nang abala ko sa kanya

after an hour natapos na din ang examination sa akin at healthy kami ni baby Jeyden oo yun ang nickname sa baby namin

i was passing the corridor ng mga hospital room ng may marinig kong umiiyak na tao na parang bang naiiyak sya sa sakit then

"dub...dub...dub...dub..dub" i hear my heart like this as in parang nagraramble sa lakas ng kaba ung puso ko

napahawak ako sa may bandang dibdib ko hindi ko kasi maexplain ung nararamdaman ko parang hindi ako makahinga basta ang sama ng pakiramdam ko at napatingin ako sa tyan ko pero malabo naman na si baby ang dahilan kasi sabi ni Dra okay naman daw kami ni baby

kaya naman hindi ko maintindihan why i feel this way siguro baka pagod lang ako so tinuloy ko ang paglalakad hanggang sa isang babaeng familiar ang napadaan sa akin may kasama syang doctor at nagmamadali silang tumatakbo papunta kung san narinig ko ung may umiiyak na tao

at dahil sa kilala ko ung babae parang lalong nagramble ung kaba sa puso ko na hindi na ako makahinga hanggang sa makarating ako sa kwarto kung san papunta ang taong yun na kasama ung doctor

================================

AUTHOR'S POV>>>

opps ako muna narrator wah heavy scene kasi to well para lang naman sa akin kaya ako na ang nagnarrate