4

11 1 0
                                    

"Kimmy!"

I almost stopped and turned around. But not when I recognize the voice! Binilisan ko nalang ang lakad ko.

I swear, when I got home iuuntog ko talaga ang ulo ko! Napakatanga eh!

"Babaeng kulot ang buhok!"

I made a face.
Di pa siya tapos sa pagpapahiya sakin?

"Kimmy! Babaeng buhaghag ang buhok!"

No. He's not pushing my button.

Now, I hate this school sa sobrang laki. Dahil hanggang ngayon, malayo pa ako sa gate!

"Kulot na buhaghag ang buhok. May wristwatch na itim. Shoulder bag na pink na idol si Pucca at iniimagine na ako si GARU. HOOOY!"

That's it.

"ANO BA!" I shouted him.

He was taken aback for moment. Then he smile.

I roll my eyes at tinalikuran ulit siya. But this time, I was half running.

"I first saw you at the canteen with a tray full of foods in it. 5 to 8 times a day ka 'ata pumupunta ng canteen. Your favorite food is Piatos at Stick-O.

Ang sabi mo sa letter, madalas mo akong nakikita sa Gate1, canteen, SLAB4 at library. That's because nagpapakita din ako. Kasi hinahanap din kita."

Unti-unting bumagal yung lakad ko, then I turned to him.

He's sweating, and his face were red.

"Dyahe, di mo naman ako pinagsalita kanina eh! Nag-walk out ka agad!" He was nervous and pissed.

"Oh ano? Wag na wag kang tatahimik dyan! Pagkatapos kong magconfessed sa harap ng maraming tao!"

I looked around. My eyes widened, nang mapagtanto kong pinalilibutan na kami ng mga studyante.

I palmed my face.

SO MUCH FOR HIS CONFESSION!!

MY STUPIDITY STRIKESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon