"Hi! I'm Steffie Cox, a half american! But don't worry, marunong po akong magtagalog. Half nga diba? Anyways, it is obvious that I am a transferee student. Nag-aaral po ako sa Harvard University noon, 14 years of age."
Pagpapakilala ni Steffie sa kanyang sarili. The teacher gave her a nod and gesture to sit, "Sit beside Ms. Flordeliz," tumango siya at umupo kung saan siya naka-assign.
"Hi Steffie! Ako nga pala sa Mary Anthonette Flordeliz, but you can call me Maan for short." Ngiti-ngiti nitong pagpapakilala sa sarili. "Hello! 'Yun oh may kaibigan na ako!" Natawa naman si Maan sa sinabi ni Steffie at pagkatapos ay nakinig na sila sa discussion ng kanilang guro. Ang subject nila ngayon ay MAPEH.
**
"Uy! sabay tayo sa cafeteria!" Excited na sabi ni Maan, "sure! Pero libre mo?" Sabi ni Steffie na may nakakalokong ngiti sa kanyang labi. Sumimangot bigla si Maan at tumakbo. Nagulat naman si Steffie sa pagtakbo ni Maan kaya dali dali niyang kinuha ang kanyang mga gamit upang masundan ito.
"M-maan! Eto n-naman j-jo-joke lang 'yun!" Sabi nito na hingal na hingal. "Tsk! Sarap mong ipakain sa mga koneho!" Natawa na lamang si Steffie at hinila ang bagong kaibigan upang pumila.
"Maan!" Nilingon ni Maan ang sumigaw, "Xindy!" Sigaw pabalik nito at kumaway. Tumakbo naman si Xindy sa kinaroroonan ni Maan na ngayon ay kasama parin si Steffie.
"Xindy Aguinid, this is Steffie Cox! A transferee and a new friend of mine." Inilahad naman ni Xindy ang kanyang kamay upang makipag-shake hands. Tinanggap niya ito, "Nice to meet you Xindy. Anyways, sabay kana sa aming mag-snack!" Pagyaya niya nito.
Binawi na niya ang kanyang kamay at umiling-iling, senyales na ayaw niya. "Sorry. I have a lot to do. But don't worry, next time. Sasabay ako sa inyo," Steffie just nodded at kumuha ng tray para umorder. " Ano ba 'yang pinagkaka-abalahan mo Xindy? Palagi kang nag-aabsent. Makaka-affect sa grades mo 'yan!" Bulyaw ni Maan sa kaibigan.
Xindy rolled her eyes and flipped her curly hair, "Its none of your business Mary, your not the one who will be failed. Its my problem, not yours. So stop caring as if I am your bestfriend." Then she walked away. Maan left dumbfounded, napabuntong hininga na lamang siya at kumuha na rin ng tray upang maka-order.
"I smell something.." pagpaparinig ni Steffie, "Its weird right?" Napalingon naman siya ng wala sa oras sa kanyang kaibigan. At kitang-kita sa mukha nito ang matinding lungkot. "Me and Xindy we're bestfriends before. Not just bestfriends but you can determine us a biological sisters," hindi umimik si Steffie at nakinig na lamang. "..until that day came . She cursed me, to the point ipagtulakan na niya ako na manirahan sa impyerno. Because that stupid Lucifer which is my boy bestfriend---" nagulat siya sa kanyang idinaldal at napakagat na lamang sa kanyang labi.
"Okay. I understand. Tsk. 'Wag kang maging masyadong maging emo. Don't worry, simula ngayon bestfriends na ta'yo."
Hindi sumagot si Maan at naghanap nalang ng kanilang mauupuan. Steffie pouted and shrugged her shoulders. Sumunod na lamang siya kung saan uupo si Maan. Nang makaupo na sila, tahimik lang silang kumakain. Kaya medyo awkward ang atmosphere.
Hindi kinaya ni Steffie kaya naman nagpaalam na lamang siya upang mag-cocomfort room muna.
Sinuklay niya ang kanyang buhok at pinagmasdan ang repleksyon sa salamin. She do some crazy faces to cheer up herself. How crazy she is.
"Your still pretty Steffie Cox." She mumbled and washed her hands.
She was about to stormed out but she was shocked. The door is locked.
"HELP! SOMEONE IS HERE! HELP! I'M TRAPPED IN HERE!" She shouted many times. Pero mukhang walang nakakarinig at naupo na laman sya dulot ng pagod sa kakasigaw. She massage her throat then she realized na hindi siya nag-iisa sa comfort room. May nakita siyang anino. Hindi ito pigura ng babae.. kundi lalake..
Napalunok siya at sumiksik sa pinakadulo, "S-SINO KA!" The guy from the shadow showed up and grinned. Hindi mo makikita ang kanyang mukha, he is wearing some type of a mask na para bang sasali sa isang Maskara Dance. Then naka-gloves na kulay red.
May dinukot ang lalaking naka-mask sa kanyang likuran na mas lalong ikinatakot ni Steffie. Nanginginig na siya sa takot at halos para na siyang isang multo na gulat. Nang makita niya ang inilabas sa likuran ng lalaking naka-mask ay napasigaw ito.
"AHHH---" kaagad niyang itinusok ang dala-dala niyang kutsilyo kay Steffie sa utak neto. At pagkatapos pinugutan niya ito ng ulo. Kinaladkad niya ang bangkay at itinapon sa bintana. Medyo may kalakihan kasi ang bintana, kasyang-kasa ang katawan ni Steffie doon.
At 'yung ulo naman ay iniwan niya sa lababo, may isinulat muna siya sa salamin gamit ang dugo bago umalis.
**
Ilang minuto na ang nakalipas pero hindi parin nakabalik si Steffie kaya naman dahil sa takot na nadama ni Maan ay pinuntahan niya ang kaibigan sa comfort room.
Nasuka na lamang siya sa kanyang nadatnan at napasigaw. Naistorbo niya ang ilang klase at napalabas na lamang ng kanilang silid. Tumakbo papalayo si Maan kung saan nakita ang pugot ulo ng kabigan habang umiiyak. Tirik na tirik ang mata neto at kitang kita na inuna talagang saksakin ang utak bago pugutan ng ulo.
Pero bago 'yan, nabasa niya ang nakasulat sa salamin.
"MEET ME AT 13TH STREET! I AM THE KILLER!"
"NO! this can't be happen again." Bulalas niya at patuloy pa rin sa pagtatakbo.
-
And yes! Nakagawa narin ako ng prologue hahaha.Dedicated to my idol @ Serialsleeper
BINABASA MO ANG
Meet the Killer: 13th Street
Mystery / Thriller"Meet me at 13th Street! I am the killer!" (Sorry sa cover. Di marunong gumawa iiih)