1.bölüm

193 7 1
                                    

Yaşadıklarıma artık dayanamıyorum ailem benim yüzümden öldü teyzem teyzem değil sanki beni kandırmaya çalışan bir dolandırıcı.Artık kendimi toplamam lazım herşeyi geride bırakıp yeni şağşalı hayatıma başlamam lazım.Herkes zengin olmak mutlu olmaya yeter diyor ama öyle değil doğduğumdan beri zenginim ama doğduğumdan beri mutlu değilim.Annemlerin ölümden sonra onunlayken mutlu olduğum tek çocukluk arkadaşım Nehir.Annemler öldüğünden beri sadece Nehirle görüştüm ve şu anda biraz mutlu olmak için Nehir'i çağırmak istiyorum.Telefonumu elime aldım ve rehberde Nehir'in ismini arayıp buldum ve hemen aradım.Biraz çaldıktan sonra telefonu açtı.
"Kumsal tatlım birşey mi oldu?"
"Canım biraz sıkkın bize gelsene  konuşuruz".Nehir'in bu sözümü reddetmiyeceğini bildiğim için mutluyum.
"Tamam bitanem geliyorum bekle"
Nehir ile evlerimiz karşı karşıya bu yüzden çok sık görüşürüz.
'Ding donnnng'kapı çaldı galiba Nehir geldi.Kapıyı açar açmaz Nehir'in güzel yüzüyle karşılaştım. Nehir gerçekten çok güzel açık kumral uzun saçları mavi gözleri ve sarışın bir kız ama herzaman bana benden daha güzelsin der sadece o değil herkes öyle der bence Nehir daha güzel.Nehir ile salona geçtik o her zaman ki gibi tekli koltuğa geçti bende karşısındaki tekli koltuğa.
"Tatlım canım sıkıldı demiştin hatta konuşalım da dedin ama bence konuşmak can sıkıntısına iyi gelmez bence alışverişe gidelim.Ne dersin?"Nehir'in bu fikri ilk başta cazip gelmesede biraz alışveriş yapmak iyi gelebilir diye düşündüm.
"Harika bir fikir hem biraz kafamı dağıtırım.Ee hangi mağazaya gidiyoruz."
"Bence Rüyam alışveriş mağazasına gidelim.Geçen gün orada kuzenimle buluşup birşeyler yerken gözüme bir elbise takıldı onu almak istiyorum."Nehir'in bu sözünü onayladıktan sonra taksiyi aradım.Taksi geldiğinde ayrı köşelere oturduk ben camdan dışarı bakarak ailemi düşünürken birden Nehir Kumsal dedi.Efendim dediğimde gözüm dışarıya kaydı  ve alışveriş merkezine geldiğimizi anladım.Taksiye borcumuzu ödedikten sonra yola koyulduk.
"Ah işte dediğim elbise şükürler olsun satılmamış" Nehir'in bu kadar sevineceğini düşünmemiştim.kapıdan içeriye girdiğimizde Nehir elbiseyi aldığı gibi kabine dememeye gitti.Çıkar çıkmaz bana nasıl olmuşum diye sordu ve gerçekten çok güzel olmuşsun dedim.Birkaç mağazaya daha girip birşeyler aldıktan sonra evlerimize geldik.Nehir evine gitti bende pijamalarımı giyip biraz televizyon izlemek üzere oturma odasına geçtim.Saate baktığımda epey geç olduğunu fark ettim ve yattım.

Serseri SevgilimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin