#Introduction..
I'm Litz Monteverde.
15 years old, 3rd yr high school. Simple, iyakin, friendly at mabait naman ako. haha WATEVER!! First time kong gumawa ng story sana magustuhan nyo..
Sige uumpisahan ko na yung story ko. :))
CHAPTER 1: (1st year high)
Papunta na kame nila ninang sa bus station ng bumuhos ang luha ko ...
Bakit?
kasi aalis na kame ng pampanga, pupunta kame sa manila para dun mag aral. Ang hirap para sakin naiwan sila mama at ang kapatid ko . Wala kasi si papa eh nasa Qatar sya.
Hindi ko mapigilan ang luha ko hanggang sa makarating kame sa bahay nila lola Zhen. nasa likod lang ng school ang bahay na yun kaya malapit lang...
hayy.. 1st day of school.
Naglalakad ako sa corridor at maraming mga studyante.
Natigilan at na paisip na parang di ako belong dito sa school na'to! matagal na yung iba dito, ako bago lang .. Maraming pang matatalino..
Galing kasi ako sa isang public school sa pampanga, at ngayon nasa manila na ako, private school pa! Biglang may nakabunggo sakin.
"Ouch!!" (nasabi ko ng sobrang naiirita) sorry miss di ko sinasadya, at napatingin ako sa kanya . Sya pala si Shaira, sya ang una kong nakilala dito sa school na'to.Naging worst enemy ko rin, kung bakit hindi ko rin alam.
Nakilala ko sina Hannah, Patricia. Marjorie at Khim mga mates ko sila. Sila rin ang mga best friends ko, hindi lang sila mabait , matalino pa!
Di nag tagal may nakilala rin akong isang lesbian siya si Mae kaibigan sya ng cousin ko nung nag aaral pa siya dito.
May gusto si Mae kay Shaira nun kinuha nia pa nga yung number sakin eh pero napapabalita sa school na ako pa ang may gusto sa kanya. "GOSH!!!!" ako? mag kaka gusto dun? duh!! yhakk!! hindi rin nuh? iww.. talaga!
Kasabay ng issue na un may naka away ako na isang grupo ng mga estudyante sa school namin. Ka grupo sila ni shaira. Nag tataka ako kung bakit ang init ng dugo nila sakin eh hindi ko naman sila kilala!!!
Lagi akong napapahiya pag dumadaan sila.
Ewan ko ba naman kung bakit di ko magawang lumaban. Siguro kasi ayaw ko lang masira ang pangalan ng ninang ko na Head ng Music Department dun.
Haiisssxxt! nag mukha tuloy akong kaawa awa .
Walang araw nun na di ako umiiyak noon.
.
.
.
.
.
.
.
.
Alam mo ba yung feeling na gusto mong lumaban pero di mo magawa? hindi dahil natatakot ka kundi ayaw mo lang na madamay ang malapit sayo? lagi ko rin nakakatulugan ang tanung ko sa sarili ko na bakit kailangan nilang gawin sakin ang lahat ng un? ganun na ba ako kasama?
GRABEE!!...
ang hirap.. pero kinaya ko!
andami pang nangyare nun ayoko ng balikan! sicret ko na un .. bleeehh!! :P ahahaha
finally natapos ko na rin ang buong year dito sa school na'to.!
pero bago ako umalis tumingin ako ulit sa school at nangako ako sa sarili ko na pag bumalik ako ulit dun hinding hindi na ako papayag na ganunin lang ako ng mga taong yun lalaban na ako!!
