On Road

dat gevoel

Pov.alexandra

Zacht hoor ik iemand mijn naam zeggen " wordt wakker".
Ik wordt wakker en vraag wat er is.
"Wat wil je " kies maar ok zullen we naar een restaurant gaan." ik zeg dat het goed is.

Ok maak je je dan klaar.ok ik doe wel ff andere kleren aan. Goed idee ga ik ook doen.

Ik sta voor de spiegel met mijn wit jurkje.ik doe nog ff men haar in een losse staart. En nog mat mascara.en ik ben klaar net als ik de deur wil open doen komt jason binnen.

"Zullen we gaan" trouwens je ziet er mooi uit". Dankje.euhm zullen we gaan .

We staan voor een chic restaurant.
We gaan naar binnen.en krijgen een mooie tafel vlak aan het raam.

Jason vraagt of het wel een beetje gaat. Ik zeg dat het beter kan.
De ober komt onze bestelling afnemen en gaat er van door.

Ik denk terug naar de mooie tijden met men papa en mijn mama.
Ik voel dat ik een traan laat vallen maar veeg hem snel weg.
Ik krijg opnieuw het beeld van het ziekenhuis in mijn hoofd,en ik laat nig een traan vallen.

Jason ziet het en geeft me een knuffel wat goed doet.hij zegt dat het binnekort wat minder word.
Maar daar geloof ik niks can het was mijn papa en mijn mama die dat vredelijke ziekte kreeg. Waarom?!

Ik veeg men tranen weg.net als ik ze weg vzegt komt de ober met onze bestelling aan . ik had spaghetti en jason iets met een biefstuk en friet.

Als we klaar zijn betaalt jason .en gaan we naar buiten . hij vraagt imdat het nog maar 6.30 is of n e iets gaan doen .ik zeg dag ik wel ff naar het park wil gaan. En dat vindt hij goed.

Eenmaal aangekomen bij het park.
Gaan we zitten op een bankje.
Ik laat mijn hoofd opzij vallen en geniet van de frisse lucht.
Ik zie een papa en een kindje voorbij komen en meteen voel ik de tranen prikken.die man leek heel hard op lijn vader.ik begin te wene en jason neemt me durect in een knuffel en vrijft over mijn rug en maakt sussende geluiden.

Ik zou niet weten wat ik zonder hem zou zijn.we wandelen nog even en gaan dan naar huis.ik pak iets te drinken voor ons en ga in de zetek zitten.en zet een film op.

Jason komt naast mij zitte en kijkt mee.ik kan niet met de film lachen normaal zou ik al op de grond liggen van het lachen.maar dat is nu het geval niet.

Ik ga naar bed en jason vraagt of hij op de bank moet slapen of hij bij mij mag.ik zeg dat hij bij mij mag . want ik kan hem niet op de bank laten slapen. Het trouwens zijn vakantie huisje.

Ik ga naar boven maak me klaar en jason maakt zich ook klaar en dan gaan we slapen. Ik voel de warmte maar daar denk ik niet aan.ik sluit lijn ogen en probeer te slapen

Sorry voor het rot deeel maar de volgende delen gaan beter worde 💗ps foto alexandra