Here We Go Again

Chapter 5 (Part 2)

Daniel’s POV

 Sinubuakan ko ulit na tawagan si Sab pero hindi siya sumasagot.

I know may problema si Sab kahit hindi niya sabihin sa akin sa tono palang ng boses niya halatang may problema na siya.

I need to find her.

Kailangan kong malaman kung bakit hindi siya nakapunta sa dinner namin.

Pero ang problema hindi ko alam kung saan siya.

Tumawag ako sa bahay nila sabi nung yaya niya wala daw siya dun.

Tinawagan ko na rin yung mga kaibigan niya pero hindi raw nila siya kasama.

Pumunta na ako sa school nila pero kanina pa daw siya nakaalis dun.

Pati sa favourite restaurant niya pinuntahan ko na rin pero wala pa din siya dun.

Lahat na yata ng pwede niyang puntahan napuntahan ko na rin.

Saan pa kaya siya pwdeng pumunta?

Ah! May isa pa pala akong hindi napupuntahan.

Sa park malapit sa school namin.

Dun sa first meeting place namin.

Sumakay kaagad ako sa kotse ko at nag-drive.

Yun nalang ang huling place na pwedeng puntahan ni Sab

And I’m really hoping na makikita ko siya doon.

Pagdating ko dun hinanap ko kaagad siya.

At ayun nakita ko siyang naka-upo dun sa mismong bench kung saan kami unang nagkita.

Kaya nilapitan ko kaagad siya.

“Sab”

“D-dj? What are you doing here?” nagulat siya noong tinawag ko siya kaya napatayo siya. Pero hindi ko makita yung mukha niya kasi nakaharang yung buhok niya sa mukha niya.

“I’ve been trying to call you but you weren’t answering so I decided to look for you”

“I told you not to look for me. You’re really stubborn” bulong niya

“What’s happening Sab? Are you okay?” hinawi ko yung buhok na nakaharang sa mukha niya at nakita ko na namumugto yung mata niya.

Bigla naman siyang tumalikod sa akin. “Bakita ka umiiyak?”

“W-wala to. Uh... I-i have to go. Bye” naglakad na siya papalayo sa akin. Pero nahawakan ko yung kamay niya at iniharap ko siya sa akin.

“Tell me first what’s going on!”

“I don’t have to tell you what’s going so please let me go!” pinipilit niyang alisin yung kamay niya sa akin pero hindi niya magawa.

“I won’t let you go” at hinigpitan ko yung pagkakahwak sa kanya.

“Please don’t make this hard for me. Let me go”

“Why didn’t you show up? I was waiting for you”

“I’m sorry”

Bigla siyang umiyak kaya niyakap ko nalang siya ng mahigpit

Sabrina’s POV

Hindi ko na alam kung ano ang gagawin ko.