İleti

III.Bölüm

Melanie ve ben agaç eve tırmanmaya başladık.Sonunda ağaç eve çıktık.Melanie'ye sordum.

-Beni niye buraya getirdin?

-Sana bir şey vermem gerekiyor.
"İLETİ" dedi ve bana elindeki küçük mektubu uzattı.

-Teşekkür ettim ve mektubu aldım.

Mektubta;

Sevgili Jelanie,
Artık öğrenmen gerektiğini düşündük sen seçilmiş bir kızsın bundan sonra sana böyle "İLETİLER"gelecek.Bizim kim olduğumuzu yakında öğreneceksin şu anda bilmen gereken tek şey Melanie'nin senin kardeşin olduğu.Onu koru.Melanie bizim kim olduğumuzu ve bildiği her şeyi sana anlatacak.
Başınıza geleceklere hazırlıklı olun.
Melanie önemli onu kaybetme hayatta kalmak istiyorsan...
Görüşmek üzere.

-Melanie? dedim.

-Biliyorum bende ilk başta şaşırdım ama sana ihtiyacım var.Sadece ikimiz varız ve kedim.
Onun adı Bowie

Melanie'nin kardeşim olduğunu hala kabullenemiyordum bu küçük kızı seviyordum ama kardeşim olarak onu hiç düşünmemiştim.

- Melanie peki sen kaç yaşındasın?

-4

-Sen?

-12

- Bu akşam burada kalalım ne dersin?

-Tamam olur

Akşam oldu.Yağmur yağıyordu.Melanie korktuğunu belli etmemeye çalışıyordu ama korkuyordu çünkü gök gürültüsü ve şimşek çok şiddetliydi.

- Korkuyorum

-Korkma Melanie birazdan sabah olucak.
Melanie rahatlamış gibiydi ve uykuya daldı.

Sabah oldu uyandık.Bowie'de uyandı.Melanie benden önce uyanmış bize kahvaltı bile bulmuştu.Kahvaltı menümüzde meyve vardı.

-Günaydın Jelanie...

-Günaydın Melanie, Bowie nerede?

-Dolaşmaya gitti arkadaşlarının yanına.

-Arkadaşlarının yanına mı?

-Evet sende gitmek ister misin? dedi.O kahverengi gözleri kocaman oldu.

-Tamam gidelim dedim.

Kahvaltımızı yaptık ve yola çıktık.Melanie yorulmuşa benziyordu.

-Çok yoruldum.

-Gel dedim ve Melanie'yi kucağıma aldım Melanie çoktan uyumuştu bile.

Yürüdük, yürüdük ve yürüdük.