KISACASI

TANIŞMA VAKTİ

Okulun kapisina geldigimde derince bir nefes alip iceri girmistim.Üstümde borda  kisa bir etek,siyah deri ceket,bir buluz ve siyah sirt cantam vardi cantamin ustundede bir suru rozetler.Rozetleri severdim bana kendimi hatirlardi bi hikayenin icinde oldugumu,bir sinavin icinde oldugumu,o sınavın sonucunde ne yaşayacagımı ,herşeyin bana bağlı oldugunu kendi hayatımdaki herseyin...Ben böyle şeylere çok önem verirdim mesela bana göre kitaplarda öyleydi kitaplar yazarın düşüncelerini anlatirdi hani herkes kendini kitabın bir karakteri olark görür onun yeriene koyar ya ben kendimi yazarin yerine koyiyordum.Kitabı karakterin gözünden deyil yazarın gözünden görurdüm.Ben buydum biraz farkli,biraz salak,biraz daa şapşal buydum yani..
Sınıfa giriş yaptigimda herkez bana bakti aslinda oyle bise olmadi ben kafamda oyle kurguluyordum .Yerime oturduktan sonra kugum gercek olmustu herkez bana bakiyordu sanirim telefonumun melodisi yüzünden herseyimi degistirdigimi saniyordum taki telefonum calana kadar hemen telefinumu sesize alip sira altina koymustum boyle daha iyi diye dusunurken yanima biri oturdu kafami cevirdigimde onu gordum beni tanimamisti iste simdi tanisma vaktiydi...