Prologue

104 3 0
                                    

Prologue :

Zahara's POV

"Anu ba huwag ka ngang tatanga tanga !" Galit na sabi ng costumer namin. Natapon ko kasi sa kanya ang inorder nilang pagkain . Panu ba naman kasi napatid ako . Sakto naman na sila yung nasa harapan ko kaya natapon sa kanila yung mga inumin. "Sorry....sorry po mam " paghingi ko ng paumanhin. Isa lang naman akong waitress sa isang pinakasikat na restaurant dito malapit sa school na pinagaaralan ko ngayon . "Tssk. Makaalis na nga . Nakakawalang ganang kumain dito.lalo na't mga tanga ang mga waitress dito " galit na galit na sabi niya. Tiyaka na siya umalis kasama ang mga kaibigan niya. Pinagtitinginan tuloy ako ng mga tao dito. Kung tulad lang siguro ako ng dati , kung ako pa yung kilala nilang Elisha Zahara Suri na lahat ng gusto ko eh nasusunod . Elisha na palaban , bully , at spoiled sa lahat ng bagay . Baka kanina ko pa nilampaso ang pagmumukha niya sa sahig ! Pero hindi eh . Malaki na ang pinagbago ko ngayon. Para akong tigreng biglang umamo ! Masakit at mahirap mag adjust lalo na ngayon na kailangan kong tumayo sa sarili kong mga paa. Hindi na ako yung mayamang Tao . Kailangan ko ng magpursige para makapagtapos pa ako sa aking pagaaral !

"Elisha ok ka lang ba ?" Si Zeynia . Siya ang kauna unahang naging kaibigan ko dito . Mabait siyang tao at dahil sa tulong niya kahit papaanu natuto ako sa mga ganitong trabaho. "Ok lang ako " tyaka ko siya nginitian. Ayaw kong ipakita sa kanya na mahina akong tao . "magccr lang ako sandali " pagpapaalam ko sa kanya. Tyaka na ako naglakad papunta sa Comfort room. Kanina ko pa gustong umiyak. Gusto kong umiyak sa harapan nilang lahat. Siguro karma ko na ito sa mga masasamang ginawa ko sa mga taong lagi kong binubully . Siguro ngayon pinagtatawanan na nila ako. Kasi yung Elisha na kilala nila ay naghihirap na ngayon. masyado pa akong bata para maging waitress . Grade 10 pa lang ako. Mahirap pero kailangan kong kayanin. Sarili ko na lamang ang maasahan ko sa sitwasyon ko ngayon.

"elisha , ok ka lang ba talaga ? nandito lang ako handang tumulong sayo " sabi ni Zeynia . Sumunod siya sa pagpunta ko dito sa Cr . Pero nasa labas siya . Sinara ko kasi ang pinto . Ayaw kong may makakita sa akin dito na umiiyak ako. Patuloy parin ako sa pag iyak . Sa tuwing naiisip ko ang mga nagyayari sa akin ngayon, sobra akong nahihirapan at naghihina . Hindi ako sanay sa mga ganitong bagay. Hindi ako sanay na inuutos utusan nila ako , na pinagsasabihan nila akong tanga , hindi ako sanay na sinasaktan nila ako. Pero anu pa nga bang magagawa ko ! Wala na akong magagawa , wala na akong kayaman at hindi ko na sila control. Kumg hindi dahil sa kanya hindi naman magiging ganito ang buhay ko. kung indi siya dumating sa buhay namin. Baka hanggang ngayon baka pasarap parin ako sa buhay. Baka hanggang ngayon nagshoshopping lang ako at sana hindi ako naninilbihan sa mga tao dito sa trabahong pinasukan ko.

"huwag mo na akong aalalahanin . Ok lang ako " sabi ko sa kanya . Tiyaka ako ulit humarap sa salamin. Mula nung umalis ako sa bahay , mula nung nalaman ko ang katotohanan , pati sarili ko napabayaan ko na. Hindi na ako nakakapag ayus . Wala na rin akong oras para magpaparlor. Wala na din akong pera para bumili ng mga mamahaling accessories at mamahaling damit . Ang lusyang lusyang ko na. Dahil sa pagtratrabaho ko , nababawasan na ang ganda ko. !!!

Gusto niyong malaman kung anu ba ang mga nangyari ? Sige ito , ikukuwento ko sa inyo lahat , mula sa pagiging bully , pagiging senyorita ,pagiging mayaman ko at hanggang sa paghihirap ko ......

#MYBITCHFRIENDMYHALFSISTER

My Bitchfriend , My half SisterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon